Muzyczne Dinozaury

Ciekawe czy ktoś rozpozna kto tak pięknie gra?

https://www.youtube.com/watch?v=VOHoJz4RHOU

Eeee, tylko 0:1. Tyle, że u siebie.

WOJTEKK pisze: ↑14.09.2024, 23:18

WOJTEKK pisze: Lech Jagiellonia 1x mecz na szczycie. Bardziej Lech, który ma obronę normalną, a nie wygraną w zdrapce

Ułaaa, pięć do koła, grubo poszło...

Kryzys jest ogromny i niespecjalnie wiać światełko w tunelu.

Duch 1532 pisze: ↑07.09.2024, 02:38 Tak, mój.

(Pra)słowiańskie imię. Młody wiek. Intelekt bardzo wysokich lotów. Zainteresowania ultra niszowe.

A podobne listy są od dawna popularne w książkach takich jak dla przykładu Acid Archives poświeconej szeroko rozumianej amerykańskiej psychodelii, gdzie recenzenci płyt ujawniają swoje osobiste preferencje. Wtedy łatwiej się rozeznać czytelnikowi, dlaczego recenzent x napisał o płycie y tak a nie siak.

Hm... Tam jest kiks, Lazy Afternoon o musicalowym rodowodzie. Ano właśnie, też, jako że i dwa inne tematy też wywołują lekkie znużenie. A to już niemal jedna strona krążka.

A Elements to chyba moja ulubiona i najczęściej słuchana stricte jazzowa płyta (mam na myśli taka, która według znawców tematu, robiących porządki w szufladzie, nie zalicza się do nurtu fusion).

Dziś n-ty raz zmierzyłem się z albumem Joe Henderson - Power to the People (1969) i ponownie przegrałem z eklektyzmem.

Najnowsza winylowa reedycja tego LP pozostanie więc w ofercie na discogs.com w 1 egzemplarzu więcej.

Już tak ze 30 lat temu odsłuch w M. w W. rzeczonej płyty (LE ORME - Ad Gloriam) mnie nie przekonał z uwagi na ten big bit (bardziej) i eklektyzm (mniej). To co by było teraz?

Zdaje się jedna z pierwszych (po)ważnych rockowych płyt z Italii.

DEPECHE MODE - Music for the Masses (1987)

Są tu 3 mega hity chociaż dla mnie jak diabli podoba się niezaliczany do nich nostalgiczny The Things You Said - obecnie mój ulubiony utwór na tym albumie i jeden z ulubionych DM.

Dziennikarz, filozof, pisarz, eseista, erudyta z TOK FM ich bardzo lubi co wskazuje, żeby nie przejmować się co myślą inni o naszych gustach.

B.J. pisze: ↑03.09.2024, 18:33 Raw Material – Time Is... (1971)
Drugi album brytyjskiego zespołu wykazujący podobieństwa karmazynowe, co nie jest jakąś wielką wadą. Klasyczny, dobrze nieznany starym dinozaurom NKR.

Czyli jeden z Neonowej świętej Trójcy. Świetny Time and Illusion ze słabiutkiego debiutu chyba usłyszałem u Beksińskiego (formacja automatycznie wylądowała w notesie). A Time Is ... stawiano tu nawet obok właściwego debiutu VDGG.

Przełom wieków to okres, gdy interesowałem się wyłącznie starym rockiem a sprawy bieżące tyle co z Trójki (w aucie i w robocie) więc nie żyłem w kompletnej nieświadomości i już wtedy znałem Anekdoten, Mars Volta i Radiohead, nieśmiało kupując CD. Jednak to był niewielki procent wśród staroci.

Przez powszedniejący internet poznałem (miałem/mam) trochę płyt z 21 wieku ale na stworzenie sensownej listy wieku nie rocznika. Z 2005 r. nie mam nic.

Wobbler to przede wszystkim gratka dla fanów Yes. Jeden z nielicznych retro rocków jakie teraz mam i lubię.

Z braku odniesienia do RYM zadałem sobie trud przeprowadzenia badań porównawczych. Ogromny rozjazd.

Kate Bush dopiero 73 lokata. Depeche Mode 234 miejsce. Jedynie Porcupine Tree całkiem wysoko bo 17 miejsce.

Mamy i tak więcej oczek niż Stal i Śląsk (wicemistrz) razem wzięte.

Nie były bo jednak Ajax jest warty tyle co cała ESA...

Freefall pisze: ↑22.08.2024, 19:04 Dzieje się. No, ale to jednak forum muzyczne

Zuchwała teza.

Widziałem ostatnio to zdjęcie ale bez tego tekstu.