Muzyczne Dinozaury

Niestety Felkowa końcówka wygląda dość słabo. Okazuje się że to ostatnie "płyty" to właściwie pojedyncze utwory i w normalnej nomenklaturze byłyby to zwykłe single, albo co najwyżej EP. Są one wymieniane jako osobne wydawnictwa, ale jakoś to jest tu zamieszane i potem są one dołączane do siebie nawzajem. Na razie nie wiem jak to potraktować.

No ja się niezmiernie zdziwiłem, że nie ma wątku o The Police!!!

Czasem dodatkowe wydzielenia mają sens, kiedy indziej nie. Trudno to wyczuć. Są artyści o których chce się pisać (oczywiście SBB, KC), a są też tacy, którzy wydawałoby się że mają potencjał (dajmy na to wymyślony wątek o Agitation Free), które właściwie po kilku wpisach się kończą, no bo cóż więcej pisać o Agitation Free. Osobna historia natomiast to nie rokująca początkowo najlepiej Barbara Sikorska, która jak widzimy kwitnie i zmierza spokojnie do tysiąca stron...

Przepraszam, podmieniłem. Jak piszą w opisie jest to Montreal:

https://www.youtube.com/watch?v=h1HVezwieDk

The Police - koncert podpowiedziany na youtubie. Ależ to był znakomity zespół, przebój przebojem przebój pogania a jednocześnie jest rockowo, jest czadowo, jest tez wirtuozeria. Wow, wielkie wow. I jeszcze jacy fajni, normalni ludzie na widowni. Zespół obecnie całkowicie zapomniany, jakieś stare NKRy wyciągane ongi to jest nic przy tym poziomie zapomnienia.

Koncert 1983 Montreal
https://www.youtube.com/watch?v=h1HVezwieDk

So Lonely: - ta solówka Summersa to jest coś cudownego
https://www.youtube.com/watch?v=MX6MvV8cbh8

Zrobiło się nieco cieplej to i wróciłem do Felkowania (na zmianę z symfoniami Haydna i Alice in Chains, które bardzo mi się jesiennie kojarzą). Army Arrangement i I Go Shout Plenty!!! w dalszym ciągu dobre, co ciekawe Army produkował Bill Laswell, ciekawe gitary i organy tu są. Natomiast I Go Shout Plenty w ogóle nie powinno się liczyć, bo utwór drugi to znów powtórka czyli utwór Why Black Man Dey Suffer, ale sam w sobie I Go Shout również bardzo fajny, grooviasty, to z reszta kawałek z 1976 r., który gdzieś się zapodział.

Pozostały mi do końca projektu jeszcze trzy płyty, których do tej pory nie słyszałem:

Confusion Break Bones
Just Like That
ODOO

może jakoś uda się dojechać do mety na najlżejszej przerzutce.

Paweł pisze: ↑07.10.2024, 20:50 Mudhoney
TOP 10 gatunku? Nie da rady. TOP 20? Dlaczego nie!

A to w ogóle 20 płyt "z tego gatunku" się uzbiera?

Ja obecnie jestem pod bardzo silnym wpływem Alice in Chains "Dirt", genialna płyta, ale trochę boję się sprawdzić pozostałe.

Oczywiście bardzo chętnie się dołożę, ale chwilowo pewna Nadmiernie Rozdęta Organizacja żąda ode mnie zaległych składek w skali zdecydowanie nadmiernej i nieadekwatnej do niczego
Łydka Grubasa - ZUS - do tej pory zespołu nie poważałem, widząc jedynie nazwy na plakatach rozmaitych koncertów i festiwali, ale za ten protest song i podjecie bardzo ważnej kwestii społecznej spory plus!

https://www.youtube.com/watch?v=uUwGvx4akUU

Bo akurat mi się włączyło: Primal Scream i Come Together - magiczny rok 1991 i kolejny z niesamowitych hymnów lat 90

https://www.youtube.com/watch?v=QLcKmOwRk_c

Maciek pisze: ↑29.09.2024, 13:49

Heartbreaker pisze: ↑29.09.2024, 13:40

Monstrualny Talerz pisze: ↑28.09.2024, 21:32 Chciałbym jeszcze kiedyś obadać Kula Shaker,

Mam dwie płyty K....

Obie płyty warte uwagi, szczególnie K, do której bardzo lubię wracać.

No więc obadałem Kula Shaker i muszę przyznać, że znakomite. Trzeba będzie posłuchać więcej razy, nie mniej pobrzmiewa tu wiele zespołów z lat 90: i Primal Scream (to tak przede wszystkim), i Oasis, i Blur, i Jane`s Addiction plus gdzieś jednak w tle posmak psychodelii końca lat 60 i 70. Wszystko jednak połączone w oryginalny twór no i przede wszystkim znakomicie melodyjne. Żałuję że nie poznałem wcześniej, Kula Shaker dołącza do koalicji znakomitych płyt lat 90. Ale u mnie może dopiero teraz naprawdę zaczyna grać ta rockowa nuta, dopiero co zasmakowałem w Alice In Chains, jakiś czas temu w kółko leciała Scremadelica, odkryłem też Oasis i Smashing Pumpkins. Kochane lata 90!

Retromaniak pisze: ↑01.10.2024, 23:08 King Crimson – Red

Wg wikipedii i innych 6 października, ale mało ważne. Oczywiście, niesamowita płyta. Ale do tego jeszcze ta fenomenalna okładka! Niby zwykłe zdjęcie, ale dokładnie oddające to co znajduje się na płycie i to co każdemu z nich w duszy grało. Red było pierwszym KC który posłuchałem, gdzieś chyba w drugiej klasie LO, z pożyczonego CD. Jak tylko zobaczyłem tę okładkę to już wiedziałem, że to będzie mój zespół, a potem te pierwsze takty Red i byłem kupiony na zawsze. Niby banalny, zwyczajny riff, a jednocześnie coś skrajnie prawdziwego, archetypicznego, pierwotnego do szpiku kości. Cudo.

Gacek pisze: ↑01.10.2024, 10:21 Chyba tylko autor wie o co chodzi w tym temacie

Może kiedyś się to wszystko rozjaśni, jak w najlepszej powieści kryminalnej, na razie wszystko może się tu wydarzyć

Rok 1980 - dziesiątki fantastycznych płyt! Byłoby wspaniale przeprowadzić ów rocznik.

Strzelanka do U2 - jak najbardziej, tym bardziej, że znów pojawi się konieczność wyzwania pn. "spróbujmy przesłuchać ostatnie sześć płyt bez wyrwania sobie wszystkich zębów" - a trudne wyzwania wszak lubimy!

Czekamy więc na chętnych prowadzących!

Kolego Crazy - to jest metoda manipulacji, którą ostatnio używają internetowi oszuści, tzw. "metoda na plebiscyt", żeby podpuścić do rychłego przeprowadzenia plebiscytu na 2006 r. - policja nieustannie ostrzega w tej sprawie

Z plakatu wklejonego powyżej sprawdziłem jeszcze "Happy Jędrowski Show", bo ta nazwa jak do tej pory mi umykała - ufff, ich "Medley Mix" ma 2,7 mln wyświetleń na YT....To i np. Modelki ze swoimi 47 mln moim zdaniem doskonale jednak pokazuje obraz społeczeństwa w którym tkwimy.

Inkwizytor pisze: ↑30.09.2024, 08:50
gwieździe Radia Piekary

Fenomenowi tego radia też przydałby się osobny wpis! Znajomy który został zmuszony zewnętrznymi okolicznościami do dojazdów do pracy busem, którego kierowca okazał się wielkim fanem Radia Piekary po kilku przejazdach zażądał od swej Małżonki kategorycznego zakupu dużych słuchawek, które mogłyby zagłuszyć tamtejsze przeboje - podobno czarę goryczy przelała Abba w wersji po śląsku. Swoją drogą muszę pamiętać żeby to sprawdzić! Teściowa, która ani trochę nie mieszka na Śląsku uwielbia Radio Piekary i ma włączone w kuchni. Gdy tam jestem jednym z pierwszych zadań jest próba ukradkowego wyłączenia tegoż.

Inkwizytor pisze: ↑30.09.2024, 08:50
MODELKI

Pojedźmy w Bieszczady, ej, zagrajmy w FIFĘ sami na dwa pady

Zagrajmy w Fifę na dwa pady - cóż, chyba najbardziej dojmujące wyznanie Młodego Pokolenia obrazujące ich duchowe potrzeby!

Dodajmy, że utwór ma 47 mln wyświetleń. Ale uważasz Inkwizytorze, że to jest synthpop? To jest właśnie rodzaj "muzyki" celowo w cudzysłowie, który najbardziej jest dla mnie nieznośny. Po kilku sekundach mam już skrajną reakcję alergiczną. Niestety bardzo często leci to na imprezach na których ostatnio musiałem być, właśnie u młodszych znajomych, którzy "grają w Fifę na dwa pady", w radiach, w żabkach, właśnie w busikach. Dla mnie brzmi to jak jakieś nieustające brzęczenie i stanowi ewidentny dowód, że nasza planeta została opanowana przez obcą cywilizację (Jaszczury?), które takie coś przemycają, żeby nas zniszczyć i przejąć władzę nad całą galaktyką (w przyszłości).

Ale pytanie do eksperta brzmi: jak nazywa się taki rodzaj "muzyki". Próbuję to opisać różnym znajomym w rozmowach (którzy w ogóle nie wiedzą o istnieniu zjawiska - skutek bańkowości społeczeństwa w którym żyjemy), ale jedyne określenie które znam to "nieustające brzęczenie". Nie jest to jednak ani disco, ani discopolo, ani techno. Jak to nazwać?

Kolego Inkwizytorze, wątek "Barbara Sikorska" wydawał się szybko skończyć, ale jak widać ma się on dobrze i zmierza w kierunku ... o którym tylko jego twórca wie w najskrytszych zakamarkach swej duszy. Ale gdyby zabrakło inspiracji to dodaję podpowiedź szeregu niezwykłych twórców o których istnieniu w ogóle nie wiemy, a którzy grają na festiwalach i na YT mają po kilkaset tysięcy odtworzeń...Coś nas koledzy omija, cały wielki muzyczny świat niezwykłych gwiazd: Kola i Jula, Iza Fojcik, Justyna i Dario Isidoris, Happy Jędrowski Show, Kasia Lorenc, Tomek Calicki, Duet Karo. Twórcy nam nieznani, zapełniający jednak sale, tak że szpilki nie włożysz. Ulubieńcy wielu. W załączeniu plakat z festiwalu w Ustroniu, można czerpać inspiracje, bo jak się okazuje nie samą Teresą Werner muzyczny świat żyje!

Byłem ostatnio niestety na weselu, muzyka była koszmarna. Może ze 2-3 piosenki w ogóle nadawały się do jakiegokolwiek tańca. Muzę zapodawał wesoły DJ, królowała trudna do zdefiniowania współczesna papka, ni to dance (bez melodii), ni to techno (bez sensownego bitu). Disco Polo (współczesne) zapodawane przez tegoż też było jakieś bezmelodyjne. Można wręcz było pomarzyć o starych dobrych kawałkach Boys czy Akcent. Wydaje się, że dość popularne są również znane przeboje z lat 80, ale przerobione na disco, z wyraźnym, tępym bitem. Gdy było już późno i wszyscy się rozeszli/spili poprosiłem tegoż DJa o Prodigy "Out of Space" i Westbama "Wizards of Sonic" dla rozruszania starych kości. Niezwykle mnie rozbawiło, że ów DJ, z tym całym swoim sznytem i sprzętem didźejskim NIE WIEDZIAŁ / NIE SŁYSZAŁ co to jest Prodigy i Westbam. Koniec świata jest bliski.

Dla spragnionych kontaktu ze współczesnym światem lista wspaniałych inspiracji: