---------------------------------
Yes - Tales from Topographic Oceans

4 / 80:59
Tracklista:
---------------
01. The Revealing Science of God (Dance of the Dawn) (Anderson/Howe) - 20:23 https://youtu.be/WGEIzcsxodU?si=zDmYRhSdnjtQI8Ee
02. The Remembering (High the Memory) (Anderson/Howe/Chris Squire/Rick Wakeman/Alan White) - 20:33 https://youtu.be/6ILzyVz72yo?si=aN3mQcCW03LCzH3A
03. The Ancient (Giants Under the Sun) (Anderson/Howe/Squire) - 18:32 https://youtu.be/HDbfT3YI_L4?si=IiK8tiMKUxVERv-R
04. Ritual (Nous Sommes du Soleil) (Anderson/Howe) - 21:31 https://youtu.be/I4EPABbDdCQ?si=d6huxtrhf4aYrzaO
Skład:
--------
Jon Anderson – lead vocals, percussion
Steve Howe – guitars, electric sitar, lute, backing vocals
Chris Squire – bass guitar, backing vocals
Rick Wakeman – keyboards
Alan White – drums, percussion
Yes – producer
Eddy Offord – producer
Roger Dean – cover design and illustration
Kto by pomyślał, że ponad 80 minut, wtedy bardzo dla mnie skomplikowanej muzyki nagram na taśmę magnetofonową w całości?!
Ja oszczędny, taśmy drogie – a jednak. Pewnie, że później kombinowałem metodą „na papierki” te bardziej nudnawe dla mnie fragmenty zastąpić inną muzyką.
Jedno jest pewne „The Remembering (High the Memory)” zostawiłem sobie w całości.
Dalej to już się można domyśleć jak było...
Dziwne, ale nie posiadam „Tales from Topographic Oceans” na CD. Mam za to 4-płytowy box Yesów „Yesyears” (1991). No i tam jest „Ritual (Nous Sommes du Soleil)”...
Parę faktów (znowu dużo) dotyczących tego albumu:
- 6 studyjny album został wydany przez Atlantic Records
- po raz pierwszy w sesji zespołu wziął udział perkusista Alan White (Bill Bruford odszedł do King Crimson)
- próby rozpoczęto w maju ’73 w londyńskim Manticore Studios (należącym do tria EL & P) mieszczącym się w sali byłego kina - trwały one 8 tygodni
- zespół zadecydował przygotowanie materiału na album dwupłytowy (pierwotnie wersje 4 utworów miały tylko od 8 do 19 minut)
- po próbach nastąpiła miesięczna przerwa – Anderson wyjechał z rodziną do Marrakeszu pisać teksty
- w lipcu ’73 Yes zamówił na 10 tygodni Studio Nr. 3 w londyńskim Morgan Studios (w tym samym czasie w Studio Nr. 4 Black Sabbath nagrywał „Sabbath Blooody Sabbath”)
- Wakeman w czasie tej sesji nagraniowej był tak znudzony, że większość czasu spędził w miejscowym barze pijąc piwo i grając w darta (tam dogadał się z Ozzym w sprawie zagrania na syntezatorze w utworze „Sabbra Cadabra”)
- ostatecznie Yes poświęcił aż 5 miesięcy na aranżacje, próby i nagrywanie w Morgan Studios, płacąc za jego wynajęcie 90.000 funtów
- do napisanie tekstów zainispirowała Jona Andersona książka „Autobiography of a Yogi“ hinduskiego autora Paramahansa Yogananda (polecił mu ją były perkusista King Crimson na przyjęcu ślubnym Billa Bruforda w marcu ’73)
- pracę nad tekstami Anderson rozpoczął w pokoju hotelowym w Tokio, podczas marcowej trasy koncertowej po Japonii – miał być to czteroczęściowy epicki konceptalbum (analogia do 4 części hinduistycznych tekstów „Shastras”)
- objaśnień do jakże skomplikowanych tekstów „Shastras” Jon uzyskał od malarki i autorki spirytystycznych książek - Very Stanley Alder
- prace nad przygotowaniem albumu rozpoczął duet Anderson/Howe, z końcowym efektem w postaci 6-godzinnej sesji w Savannah (Georgia), po której gotowe były podstawy tekstów, wokali i instrumentacji do czterech suit
- Rick Wakeman od początku krytykował ideę 2-płytowego koncept-albumu, złośliwie go tytułując „Tales from Toby's Graphic Go-Kart”
- do nagrań Yes wynajął londyńskie Morgan Studios, bo posiadało 3M M79 – jedyną w Anglii 24-sladową nagrywarkę (miała jednak prototypowy charakter i często się psuła powodując przerwy w sesji)
- Squire był najbardziej zaangażowanym w pracy muzykiem Yes – spędzał w studio 16 godzin dziennie, 7 dni w tygodniu
- dla wprowadzenia się w specyficzny nastrój Anderson udekorował studio na podobieństwo wiejskiego gospodarstwa
- okładke projektował tradycyjnie Roger Dean, który tym razem przed przystąpieniem do pracy wysłuchał propozycji muzyków Yes, ostatecznie nazwał ją swoim najlepszym projektem
- album otrzymał początkowo dużo krytycznych recenzji, które z biegiem czasu uległy poprawie
- był pierwszym w historii brytyjskim albumem, który już w przedsprzedaży uzyskałl miano złotej płyty
- przez 2 tygodnie był na pierwszym miejscu brytyjskiej listy Official Albums Chart
- europejsko-amerykańska trasa promująca płytę trwała 5 miesięcy i liczyła 77 występów (pierwszą część koncertu wypełniał zagrany live nowy album, drugą „Close to the Edge“ i bisy)
- Yes występował bez support- bandu
- po raz pierwszy udało się rockowemu wykonawcy zagrać dzień po dniu, 5 koncertów w londyńskim Rainbow Theatre (chociaż chętnych było na dwa następne dni, ale niestety obiekt był w tym terminie już wynajęty)
- zainteresowanie brytyjskimi koncertami Yes było wtym czasie porównywalne do występów Stonesów
- za dwa koncerty w nowojorskim Madison Square Garden Yes skasował ponad 200.000 dolarów
- w celach reklamowych, w każdym amerykańskim mieście gdzie Yes koncertował, nadmuchiwano ciepłym powietrzem balon ozdobiony okładką ich nowego albumu – całkowity koszt to 5000 funtów
- wyposarzenie koncertowe grupy, w porównaniu z ich poprzednimi trasami wzrosło 4-krotnie
(specjalna platforma dla perkusisty, tunel wejściowy dla muzyków)
- sprzęt oświetleniowy dla tej trasy kosztował 10.000 funtów
- nagłośnieniem zajął się Eddie Offord używając 24-kanałowego stołu mikserskiego
- pod koniec tej trasy 18 maja 1974 roku w dniu swoich 25-urodzin Rick Wakeman opuścił Yes skupiając się na karierze solowej, jego miejsce zajął Szwajcar Patrick Moraz
- „Tales from Tobergraphic Oceans” to pierwotny tytuł albumu, a do jego zmiany na „Topographic ...” przekonał Andersona szef wytwórni Atlantic Nesuhi Ertegun
A muzycznie. Brakuje mi słów na szczegółowy opis czterech suit.
Pierwsze dwie suity są spokojniejsze, następne dwie bardziej dynamiczne.
„The Ancient” jest najbardzie skomplikowany, a „Ritual” z cudownym motywem i zakończeniem „Nous Sommes du Soleil” najbardziej znanym utworem tego wydawnictwa.
Wiadomo, że ten 2-płytowy album zdecydowanie różni się od innych płyt z dyskografii Yesów. Brakuje tu hitów.
Do jego wysłuchania potrzeba czasu, odpowiedniego nastroju i dobrego sprzętu do odsłuchu.
Ranking:
-------------
UK – 1
Kanada – 4
USA – 6
Holandia, Japonia, Norwegia - 8
Australia – 13
Włochy - 16
Niemcy – 26
Finlandia - 27
ALBUM ROKU 1973 (edycja 2020) - 24 miejsce - 290 pkt (mahavishnuu 15/gharvelt 7/MirekK 34/Goran 2/Clive Codringher 35/Sławek 5/Monstrualny Talerz 1/akukuuu 12/stranger 29/Cure 39/Gacek 8/Dżejdżej 27/[Rad nierad] 40/caught 36)
RYM - 376 miejsce (Symphonic Prog, Progressive Rock)
Sprzedaż:
--------------
Szwajcaria, UK, USA - złoto