Muzyczne Dinozaury

WOJTEKK pisze:Sądzę że brakuje - Falling in Between i Toto XIV - szczegolnie tej pierwszej, bo to jedna z najlepszych.

Ja użyłem tego sformułowania z premedytacją. Obu płyt nie zaliczam do ważnych. Tak jak kilku wcześniejszych z poprzedzającą je Through The Looking Glass na czele. To takie TOTO w kryzysie wieku średniego, na rozdrożach, próbujące nawiązać do czasów swojej świetności - bezskutecznie. Dla bezkrytycznych fanów pewnie ważne. Dla umiarkowanego sympatyka jak ja: niekoniecznie. Box nabyłem dla klasycznych wczesnych albumów grupy, nie żałowałbym zbytnio, gdyby kilku póżniejszych płyt na nim zabrakło.

TOTO - All in



Nie mogłem się powstrzymać widząc 25% przecenę za ten box. Nie jest to całościowe zestawienie dorobku zespołu, ale nie sądzę, żeby brakowało czegoś ważnego.


All In zawiera trzynaście płyt: Toto, Hydra, Turn Back, IV, Isolation, Fahrenheit, The Seventh One, Kingdom Of Desire, Tambu, Mindfields i Toto XX. Zestaw zawiera również EPkę Live In Tokyo z trasy z 1980 roku, a także Old Is New. Cała muzyka w zestawie została osobiście zremasterowana przez TOTO i Elliota Scheinera.

Bednaar pisze:

Bart pisze:
Na początku lat osiemdziesiątych wygrał epicki pojedynek bębniarski "jeden na jeden" z samym Buddym Richem. Około dwie dekady później zaledwie zremisował w podobnym pojedynku z Davem Grohlem.

Jak to, znaczy że Dave Grohl wygrałby z Buddy Richem?
No i Zwierzak nie dał rady Grohlowi???

Dokładnie, mi też wydało się to nieprawdopodobne. Tłumacze to sobie tym, że Zwierzak był 20+ lat starszy, może był pod wpływem i - jak to mawiają klasycy naszej kopanej - "zadecydowała dyspozycja dnia". No i nie dobrał odpowiedniej taktyki do przeciwnika. Gdyby zastosował rzut bębnem taktowym w głowę przeciwnika, jak w pojedynku z Buddym, Dave nie miał by szans...


W międzyczasie B.J. powinien szykowac jakąś podpowiedź...

Crazy pisze:Ponieważ, jak się okazuje, można świetnie sobie poradzić na gitarze jednostrunowej

Brushy One String https://www.youtube.com/watch?v=E8H-67ILaqc

Crazy pisze:Fajne te poprzednie zagadki!
I fajnie, że Bart się pojawił - Twoja zeszłoroczna epopeja wielkogrowa
(wraz ze zdobyciem drugiego punktu awansuję z kategorii "raz do roku nawet nienabita strzelba wypali" do kategorii "nawet popsuty zegar pokazuje poprawnie godzinę dwa razy na dobę)
bardzo miło mnie nastroiła.

Dziękuję serdecznie. W tym roku nie było tak miło. Swój debiut zaliczyłem już wcześniej, ale go wycofałem po oskarżeniu o bycie prorosyjskim faszystą itd, itp. Na pewien czas zniechęciła mnie ta stytuacja do aktywności. Ale oto powracam i ponownie staję w szranki z zacnym towarzystwem - nie bez kozery mówią o mnie, że jestem uparty i nie uczę się na błędach

B.J. pisze:Zwierzak (Animal) z Muppetów.

Oczywiście! Chociaż niektórzy twierdzą, że w pojedynku z Buddym Richem Animal faulował https://www.youtube.com/watch?v=VJh9W3Gcpmo

Gratulacje!

29 p. — B.J.;
19 p. — crescent;
17 p. — [Rad nierad];
11 p. — Białystok;
7 p. — Freefall, WOJTEKK;
4 p. — Leptir, Crazy, Clive Codringher;
3 p. — Bednaar, gharvelt, Heartbreaker, alternativepop;
1 p. — Maciek, MichalP, SafeMan, Piotr, K o n i u, Bart.

Dziękuję.

Proszę podać personalia perkusisty, który od lat siedemdziesiątych jest obecny w szoł biznesie. Zazwyczaj występuje z zespołem. Pojawił się w ponad dwudziestu produkcjach filmowych. Występował z licznymi gwiazdami piosenki, tańca, ekranu... Został uwieczniony na znaczku pocztowym.

Na początku lat osiemdziesiątych wygrał epicki pojedynek bębniarski "jeden na jeden" z samym Buddym Richem. Około dwie dekady później zaledwie zremisował w podobnym pojedynku z Davem Grohlem.

Derek Trucks?

Im mniej jazzu tym lepiej Ze względu na Żonę - zero jazzu. Najlepiej coś polskiego

Jeśli możecie dać cynk czy polecić jakiś ciekawy koncert w Warszawie (ew. w bliskiej okolicy) w pierwszej połowie lipca, to poproszę.

alternativepop pisze:Vangelis



R.I.P.

Ah, shit. Poszedł sam


https://www.youtube.com/watch?v=jZUJVV0530I

You should come with me to the end of the world,
Without telling your parents and your friends.
You know that you only need to say the word,
So end my play with the end of the world.
But I know that I'll go away by myself,
I feel you don't want to come.

You should come with me to the end of the world,
We could lay all day on the quiet sands.
I would introduce you to my friend the bird
Who sings and flies along the fairy [trend]
But I know that I'll go away by myself
I feel you don't want to come.

If you come with me to the end of the world,
I'll give you anything that lives on earth.
You know that you only need to say the word
So end my play with the end of the world.
But I know that I'll go away by myself
I feel you don't want to come

Moim zdaniem nie ma się czym podniecać. Satanizm i chrześcijaństwo to dwie strony tego samego medalu. Nie można wierzyć w Szatana i nie wierzyć w Boga lub na odwrót. Obaj jeśli istnieją, to jednocześnie, jeden w opozycji do drugiego. Po prostu kwestia tego na którą stronę stawiasz. Obie ideologie mają swoje racje bytu jeśli tylko nie wzniesie się ich do przesady. W obu przypadkach łatwo o karykaturalne przerysowanie.
Widzimy to zarówno w wielu jarmarcznych odpustowych kiczowatych wyrobach religijnych, jak i w licznych "bad-ass" metalowych satanistycznych wypocinach, które ekscytują bezrefleksyjne nastolatki.

Dla mnie w muzyce liczy się przede wszystkim muzyka.
Jeśli teksty niosą przesłanie, które jest inteligentne i pobudza moją wyobraźnie i skłania do refleksji i myślenia, tym lepiej. Czy ze strony chrześcijańskiej, buddyjskiej, hindu, pogańskiej, satanistycznej, czy świeckiej.
Gorzej jeśli teksty są kiczowe, tandetne i głupie. Wtedy żadna ideologia - mniej lub bardziej "słuszna" - nie pomoże. Będzie to dla mnie zawsze brzmiało jak dysonans w kontraście do dobrej muzyki.

Jako ateista ( / poganin), nie wierzę po równo - ani w boga, ani szatana. Uważam, że są dowody, iż nie istnieją. W najgorszym razie, gdyby udało się komuś zapędzić mnie w przysłowiowy kozi róg, byłbym skłonny wycofać się na bezpieczną pozycję agnostycyzmu, gdzie bym się okopał, twierdząc, że nie da się udowodnić, że Bóg i jego adwersarz Szatan istnieją. Pomimo to, nie przeszkadzają mi teksty o tematyce religijnej (pro- czy antychrześcijańskiej). Trafia do mnie muzyka wraz z warstwą tekstową zespołów takich jak KAT, Armia, Luxtorpeda itd. Bo to są ciekawe i inteligentne kreacje autorskie. Staram się tylko wystrzegać wyrobów kiczowych. I tyle z mojej strony

Maciek pisze: Kate Bush - Aerial - przepięknie wydanie, chyba reedycja, bo nagle wszędzie się pojawiła. Nie będę się czaił - to moja ulubiona Kate Bush. Możecie rzucać kamieniami. I tak nie dorzucicie.

Daruję Ci, bo z Kasią nie da się mieć relacji innej niż intymna i osobista.

Moja ulubiona płyta to The Red Shoes. Nie tylko dlatego, że to świetna płyta, ale też dlatego że towarzyszyła mi przez 2 lata w dość ciekawym i transformatywnym okresie mojego życia w Chicago. Słuchałem jej przez ten okres codziennie - to była jedyna płyta w odtwarzaczu w moim samochodzie. Nie z braku alternatywy. Jakoś nie było potrzeby zmiany, bo dobrze grała. O czymś to musi świadczyć

The Zenith Passage - Synaptic Depravation - https://www.youtube.com/watch?v=YHvq9ktWUcY

Od debiutanckiego albumu mija już 6 lat. Czas na nową płytę? Niby konkretnej zapowiedzi nie ma, ale pierwszy nowy kawałek pojawił się kilka tygodni temu....

alternativepop pisze:CD:

Moderat - Moderat
Moderat - II
Moderat - III

Super! Trójkę nabyłem w ubiegłym roku. Pamiętam dobrze, bo to był pierwszy noworoczny zakup muzyczny. Reszta na mojej dłuuuugiej liście, czeka na swoją kolej.