Czego teraz słuchacie?

[Maciek]

Coryell/Mouzon - Back Together Again


Jeśli dobrze pamiętam, to wymieniłem się chyba na to na jakiejś giełdzie, pozbywając się jakiegoś smooth jazzu z sześćdziesiątego albumu Boba Jamesa (którego warto mieć chyba maksymalnie do czwartej płyty - a to i tak w wersji naciąganej). Tak czy inaczej, wymiana była dla mnie bardzo zadowalająca, o czym kolejny raz przekonuję się w trakcie aktualnie trwającego odsłuchu. Teoretycznie gwiazdami sią tu Coryell i Mouzon, ale bohaterem i to nie takim cichym jest tu Philip Catherine. Bardzo dobre, zaskakujące wręcz jak na swój rok (1977) jazzrockowe wymiatanie.
A1: https://www.youtube.com/watch?v=ODjymeJfjC8

[Jakuz]

Świetna płyta, poznałem ją dzięki czujnej obecności Arnolda - przy okazji, szkoda, że nie poleca od lat nic ze swojego katalogu...

[Maciek]

Świetna płyta, poznałem ją dzięki czujnej obecności Arnolda - przy okazji, szkoda, że nie poleca od lat nic ze swojego katalogu...

Ano wielka szkoda. Arnoldu, poprawiłbyś się.

[Białystok]

Liga Mistrzów w TV leci, to sobie rozpakowałem coś z małej sterty "nowości" czekających w kolejce na odsłuch: Hard Stuff - Bulletproof
Jak bym słuchał tego kiedyś z kasety, myślałbym, że taśma jest popsuta, a to tak ma być

Jak by była jakaś dogrywka, to nowy Hendrix czeka w kolejce. Maniakalny fanatyk BJ trochę bez entuzjazmu podchodzi do sprawy, a ja odwrotnie

Na szczęście nie było i dobrze się skończyło. Ten Hard Stuff to było spore rozczarowanie. O ile dwójka miała być słaba i była to ten album mocno mnie rozczarował. Spodziewałem się solidnego grania a tu góra 2-3 solidne utwory, a reszta wymęczona, bez pomysłu. Miałem ładnie wydany CD, ktoś kupił na allegro.

[Maciek]

Chelsea Wolfe - Live at Roadburn (2012)

XXI wiek. Jedna z artystek, bez której moje muzyczne życie z pewnością byłoby uboższe.
https://www.youtube.com/watch?v=TMEE56tc7FM

[greg66]

BOB DYLAN - The Times They Are A-Changin' /1964/

Późnym latem 1963 roku Dylan nagrał utwory, które wypełniły jego trzeci album. „The Times They Are A-Changin’” ukazał się w styczniu 1964 roku i jest to zbiór piosenek o tekstach głęboko zaangażowanych w problemy polityczne i społeczne.

więcej na blogu

[WOJTEKK]

Cieszę się, że juz jest - czekałem

[Maciek]

David Dorůžka - Hidden Paths (2004)

Za dużo wujek google nie znaju ale to co jest brzmi zachęcająco. Gdzie takie rzeczy można dostać?

Ponoć często bywa w Polsce na koncertach - to pewnie wtedy jest szansa. No i za południową granicą. Proponuję Maćka wypytać.

Z dostępnością fizycznych nosników w PL może być ciężko. Na 3 koncertach, na których byłem, David chyba tylko raz miał ze sobą swoją wówczas nową płytę. Są też jednak dobre wieści - co najmniej 4 albumy są na Spotify: https://open.spotify.com/artist/2FOnLwDbujuoPHDp1OXQw5

Właśnie słucham ostatniej płyty z 2016 roku i nie wiem czy to nie jego najlepszy album, aż mnie przytkało z zachwytu.
Autumn Tales (2016)


Metheny, Frisell, Abercrombie - jeśli ktoś ich lubi, to powinno mu się spodobać. Oczywiście to nie żadne kopiowanie, bo to moje luźne skojarzenia, których prawdopodobnie nikt poza mną nie usłyszy. Tak czy siak - kawał świetnej gitary jazzowej + słowiański romantyzm.

Co do Davida w Polsce - współpracuje z wieloma polskimi muzykami. Na pewno majstrował coś z Agą Zaryan czy Piotrem Wyleżołem. Kilka lat temu byłem także na tym koncercie. : https://www.youtube.com/watch?v=oiHkZkSlnuc Tradycyjnie, było około 8 osób (z czego ze mną pewnie ze dwie-trzy )

[Leptir]

Mam tę płytkę, faktycznie świetna. A Davida często można posłuchać w Polsce, m.in. z jego polskim triem: Michał Barański - bas, Łukasz Żyta - perkusja.

[Koniu]

ZBIGNIEW SEIFERT Kilimanjaro

Niezwykłe odprężenie po tygodniu odsłuchiwania Queen.

[mir]

Z dostępnością fizycznych nosników w PL może być ciężko. Na 3 koncertach, na których byłem, David chyba tylko raz miał ze sobą swoją wówczas nową płytę. Są też jednak dobre wieści - co najmniej 4 albumy są na Spotify: https://open.spotify.com/artist/2FOnLwDbujuoPHDp1OXQw5

Właśnie słucham ostatniej płyty z 2016 roku i nie wiem czy to nie jego najlepszy album, aż mnie przytkało z zachwytu.
Autumn Tales (2016)

Davida Dorůžke poznalem jakies 10 lat temu, z rekomendacji Macka (slicznie sie dziekuje). Dorůžka, moim zdaniem, to jeden z tych muzykow, ktorzy nie nagrali zlej plyty. Obojetne, czy gra z wlasnym zespolem czy wspomaga innych, jego obecnosc na plycie to gwarancja przedniego grania.
Do plyt, ktore rekomenduja koledzy, chcialbym dolozyc Silently Dawning (z wlasnym zespolem), A Question to All Your Answers oraz Little Things z kwintetem Jaromira Honzaka (graja tu tez Zyta oraz Tokaj) czy Beyond the Borders z kwartetem Lubosa Soukupa lub Leland Dream kwintetu Marka Novotnego. To tylko przyklady, bo plyt jest wiecej.

Pzdr

mir

[Maciek]

Turbowolf - The Free Life (2018)



Nowy album Turbowolfa nie zawodzi. Kilka lat temu dali tak genialny koncert w Krakowie (wówczas ich jeszcze nie znałem), że z miejsca zostałem ich fanem.
Brzmienie momentami kojarzy mi się z Mars Volta, ale podkreślę, że to bardzo luźne skojarzenie. Solidny rockowy kwartet, z tych cięższych, ale jednocześnie bardzo melodyjnych plus punkowa energia. Całość na Spotify.
https://www.youtube.com/watch?v=pFAjEpBXJm4

[Quasarsphere]

Pendragon - Kowtow - może narażę się hard fanom formacji, ale jest to moim zdaniem najlepszy ich krążek. Zupełnie inny, bardziej mroczny klimat niż na "The World", czy "Masquerade Overture". Poza słabszymi kawałkami "Saved by you" czy "Solid Heart", utwory spokojnie osiągają poziom tego co nagrywał Marillion chociażby na Seasons End. Szkoda że płyta pomijana we wszelkich neoprogowych zestawieniach. Nieco zapomniana, a szkoda, bo cześć utworów miała jak najbardziej potencjał na przebój radiowy tamtych czasów. Ja mam stare wydanie Toff Records na CD które brzmi średnio. Podejrzewam że jest to wina ówczesnego stylu nagrywania krążków tego gatunku rocka.

[WOJTEKK]

Mroczny? Eeee... Ale płyta bardzo dobra, Pendragon postanowiło tak jak Marillion czy IQ spróbować trochę lżejszego grania, takiego rock modo eighties. Też bardzo lubię ten krążek, chociaż uważam, że Windows of Life czy The World jednak są lepsze.

[Jakuz]

Pendragon - Kowtow - może narażę się hard fanom formacji, ale jest to moim zdaniem najlepszy ich krążek...

Nie wiem czy tacy fani tutaj obecni ale zapytam z ciekawości : a po co?
Po co określać jeden ze słabszych albumów grupy mianem najlepszego? To tak - pozostając w gatunku - jakby najlepszą płytą Pallas miało być "The Wedge" a najlepszym IQ "Nomzamo" Przypominam : to zespoły neo-progresywne