. Wg mnie jest to poziom między 4 a 5 - "niższy średniozaawansowany" - mniej więcej ten sam poziom "skomplikowania" co środkowa część "Dla Elizy" (ta- szybsza która następuje po najbardziej znanym temacie). Palcowanie - choć szybkie - nie jest skomplikowane - akordy są tak ułożone, żeby prawa ręka naturalnie się do nich składała, bez zbytniego gimnastykowania. Pewną trudność stanowi prawidłowe przejście z 2/4 na 13/16 - w pierwszym motywie, bo tam to jest celowo utrudnione, żeby wymusić inne akcentowanie - i to w momencie, kiedy trzeba przenosić rękę do innej oktawy.No ale to dla mnie był problem, bo ja tak naprawdę jestem na poziomie 3 pod względem techniki
No i przede wszystkim jest to bardzo krótka partia - bez powtórzenie właściwa część to jest tylko pół minuty gry - dwadzieścia parę taktów. To też ma znaczenie - bo inaczej się gra przecież intensywny kawałek przez 10 min, a inaczej przez pół.Więc wg mnie Banks mógł się obawiać co najwyżej tego, że może to nie zabrzmi dobrze live na akustycznym pianinie w porónwaiu do wersji studyjnej (w sensie siły i soczystości brzmienia). Technicznych problemów nie mógł mieć wg mnie żadnych
.Środkowe sekcje w Cinema Show, Cage, Robbery, In that quiet earth, Duke`s Travels czy bliski mi Fading Lights - tak mnie to fascynowała , że sprawiłem sobie Korga Wavestation by móc dysponować tym brzmieniem i zagrać kilka tych fraz - bo wyczucie przestrzeni, instrumentu, barwy i harmonii jest nieziemskie: 
