Przy muzyce o futbolu

[WOJTEKK]

Tak, ale tam są obozy kondycyjne w ciepłych krajach.

[B.J.]

Tam to trzeba uzupełniać płyny

[WOJTEKK]

Płyny trzeba uzupełniać zawsze.

[B.J.]

...i wszędzie. Np. na Bali.

[WOJTEKK]

Nie tylko. Na zebraniach PZPN też, szczególnie wyjazdowych

[Białystok]

...Kluczowe zdają się być myśl, organizacja i kasa.

Tej ostatnie chyba nie brakuje?

Niestety ale nie mogę się zgodzić z ww. wypowiedzią ani jako rodzic syna, który przez 9 lat trenował zawodowo, ani jako wnikliwy obserwator tematu.

Boom na szkółki prywatne wynikał z kilku czynników, przemian gospodarczych, wzrostu popularności futbolu (LM, CR7, Leo, Lewy), których podstawowym celem jest znalezienie zajęcia przez byłych piłkarzy, najlepiej gdy jest też tam nazwisko znane w kraju albo chociaż w regione.

Produkty tych szkółek masowo znajdują potem zatrudnienie w ligach okręgowych, czwartej i sporadycznie w trzeciej (to już jest poważne granie). Szkolą tam trenerzy z podstawową wiedzą, dorabiając do innych zajęć. Do tego dochodzi okres zimowy, gdzie treningi odbywają się na sztucznych nawierzchniach lub na halach!, co odbija się potem na wyszkoleniu.

W kraju jest tylko kilka prawdziwych Akademii, gdzie szkolenie nosi cechy profesjonalizmu (nr 1 raczej Lech potem Legia), kilka bardzo dobrych za nimi i kilka które nadrabiają dystans.

No ale nie będę dalej przynudzał, a miałbym co pisać...

[Białystok]

...i wszędzie. Np. na Bali.

Czesi w weekend w niedalekim Katowic - Ołomuńcu

[Monstrualny Talerz]

Nie, to jest właśnie bardzo ciekawe. Czyli pkt 2 organizacja, pakuje się dużo pieniędzy i czasu w szkółki, z których istnienia niewiele wynika - a mogłoby. Przecież zdecydowanie większość działa pod egidą PZPN albo musi uzyskiwać te wszystkie certyfikaty, licencje i inne pierdoły. Mecze, nawet jakiejś tam 19 ligi chłopców 8 latków też teoretycznie w tych pzpnowskich strukturach są organizowane.

[Bednaar]

Zupełnie mnie piłka nie interesuje, ale od strony socjologicznej jest to dość ciekawe zjawisko.

Mnie piłka nożna interesuje w stopniu bardzo umiarkowanym (właściwie ograniczam się tylko do ME i MŚ), ale od strony socjologicznej zastanawia mnie, czemu - biorąc pod uwagę ostatnie sukcesy - zamiast skupiać się na wspaniałej grze naszych siatkarzy, wciąż większość Polaków uparcie wybiera piłkę nożną? Oglądałem pamiętny finał Mistrzostw Europy siatkówki Polska - Włochy i stwierdzam, że dawno nie przeżyłem tak mocnych emocji oglądając jakąkolwiek transmisję sportową. Z całym szacunkiem, ale moim zdaniem dużo ciekawsza gra, niż piłka nożna. Dla porównania niedawny mecz Polska - Czechy włączyłem przy stanie 1:1 (wcześniej nie miałem czasu), ale po kilku minutach stwierdziłem, że nie chce mi się tego oglądać.

[Białystok]

Zupełnie mnie piłka nie interesuje, ale od strony socjologicznej jest to dość ciekawe zjawisko.

Mnie piłka nożna interesuje w stopniu bardzo umiarkowanym (właściwie ograniczam się tylko do ME i MŚ), ale od strony socjologicznej zastanawia mnie, czemu - biorąc pod uwagę ostatnie sukcesy - zamiast skupiać się na wspaniałej grze naszych siatkarzy, wciąż większość Polaków uparcie wybiera piłkę nożną?

Bo dla nas to free jazz

[Białystok]

Nie, to jest właśnie bardzo ciekawe. Czyli pkt 2 organizacja, pakuje się dużo pieniędzy i czasu w szkółki, z których istnienia niewiele wynika - a mogłoby. Przecież zdecydowanie większość działa pod egidą PZPN albo musi uzyskiwać te wszystkie certyfikaty, licencje i inne pierdoły. Mecze, nawet jakiejś tam 19 ligi chłopców 8 latków też teoretycznie w tych pzpnowskich strukturach są organizowane.

W MOSP Białystok kasę łożyłem ja rodzic.

W Jagiellonii Białystok Akademia to wydatek rzędu 10.000.000 rocznie finansowany przez klub.

Certyfkat to tylko papier, szkoli się na całym świecie, zapewne w wielu krajach też są potrzebne papiery a sukcesy odnoszą nieliczni, na MŚ/ME ci sami w LM najbogatsi.

[Monstrualny Talerz]

zastanawia mnie, czemu - biorąc pod uwagę ostatnie sukcesy - zamiast skupiać się na wspaniałej grze naszych siatkarzy, wciąż większość Polaków uparcie wybiera piłkę nożną?

Cóż i tu się zgadzam. Meczu nie wytrwałbym nawet kilku minut, natomiast siatkówka to 100% emocji.

[WOJTEKK]

Wiesz co, emocje mogą być wszędzie - np. dobrze pokazywany golf jest bardzo interesujący. Znacznie bardziej emocjonujące od siatkówki i piłki nożnej jest rugby, tylko trzeba chociaż trochę zasady skumać. Sama piłka nożna jest grą niskopunktowaną, gdzie możliwość niespodzianki jest znacznie większa niż w rugby, siatkówce, ręcznej - jest najbardziej nieprzewidywalna ze sportów zespołowych. To między innymi stanowi o jej atrakcyjności.

[Leptir]

Jest kilka przyczyn dla których piłka nożna jest bardziej popularna na świecie niż inne gry zespołowe. O tym, że trudno przewidzieć wynik i nawet teoretycznie mająca słabszy skład drużyna może meczu nie przegrać, a nawet - wygrać, wspomniał już Wojtek. Inną rzeczą jest to, że ma dość proste, łatwo zrozumiałe reguły - dzięki czemu każdy, nawet średnio rozwinięty kibic jest w stanie śledzić to, co się na boisku dzieje. Poza tym piłka nożna ma wyraźnie strategiczny, "wojskowy" charakter - kwestia ustawienia, ataku skrzydłami, środkiem, eliminowania najlepszych zawodników przeciwnika itp. jest kluczowa. Dzięki odpowiedniej strategii i woli walki można pokonać nawet silniejszego rywala. Dlatego też piłka nożna pełni rolę "wojny w czasie pokoju" - jest utożsamiana ze społecznościami - lokalnymi lub narodowymi, staje się elementem tożsamości kibiców. Bywała - i nadal bywa - zamiennikiem całkiem realnych konfliktów.

A co do słabości polskiej piłki nożnej - nie ma tu jednej przyczyny. Jest ich wiele. Na pewno wpływ ma na to środowisko PZPN - tkwiące głęboko w dawnych epokach nie tylko piłkarskich, ale i w ogóle - cywilizacyjnych. Kluczową kwestią (powiązaną też i ze Związkiem) jest szkolenie - brak jakiejś całościowej koncepcji, programu szkoleń i dobrych, oddanych swojej pracy trenerów. Swego czasu w Belgii coś takiego zrobiono, zaproszono wielu trenerów opracowano ogólne zasady szkolenia młodzieży - i efekty przyszły. Nie pomaga też słabość polskiej ligi - a przede wszystkim jej "wsobny" charakter, polski kibic będzie finansował swoje rozgrywki nawet, jak nasze zespoły będą przegrywały z drużynami z Luksemburga czy innych tego rodzaju potęg. Dlatego polskie kluby nie mają żadnej motywacji do rozwoju - dysponują często doskonałymi, drogimi obiektami, ale wiadomo, że niezależnie od tego, jak będą grały - kibice będą ich kochać, a co za tym idzie będzie ich także kochać lokalna władza i lokalny biznes. Do tego dochodzi tradycyjna u nas bylejakość i brak perspektywicznego myślenia - a także element przestępczy, który rządzi kibicowskimi środowiskami w wielu klubach. No i jest, jak jest.

Kończąc już wspomnę tylko o reprezentacji - my naprawdę nie mamy kim w niej grać. Niezłych, na międzynarodowym poziomie, zawodników mamy może z 15. Jeśli któryś z nich jest w gorszej formie czy wypada z gry - to nie ma kim ich zastąpić. Mit o niedocenionych talentach z polskiej ligi czy wśród naszej młodzieży jest... no cóż... mitem.

[Białystok]

Siłę rodzimych piłkarzy grających w Ekstraklasie najdobitniej pokazuje Ruch Chorzów.