Czego teraz słuchacie?

[esforty]

TORTOISE - Millions Now Living Will Never Die (1996)

W plebiscycie na album 1990-1999 ten album ważny dla post-rocka nie odegrał żadnej roli...

Jako świadectwo rozwoju rocka album z pewnością na półkę, ale czy na moją jeszcze nie wiem.

Plebiscyt wskazał, że to DM, obrócił bryłę świata
Mam na półce Ich TNT, kupiony bardzo świadomie( zresztą, w komisie przez Ciebie poleconym, Colmar ).
Tej z 96 nie znam ale... jeśli to nie kosztuje <górniczej dniówki>, to płodozmian taki ... albo tzw.<cegła>
Wtedy we dwóch, odbudujemy berliński mur (mój materiał, głównie)

[szbe]

Ja mam w tym roku wielkie uczenie się na nowo Tortoise. Zapętlam te bębny Johna McEntire'a i oddaję się temu w pełni.
Millions Now Living Will Never Die nawet częściej niż TNT.

[Białystok]

TORTOISE - Millions Now Living Will Never Die (1996)

W plebiscycie na album 1990-1999 ten album ważny dla post-rocka nie odegrał żadnej roli...

Jako świadectwo rozwoju rocka album z pewnością na półkę, ale czy na moją jeszcze nie wiem.

Plebiscyt wskazał, że to DM, obrócił bryłę świata
Mam na półce Ich TNT, kupiony bardzo świadomie( zresztą, w komisie przez Ciebie poleconym, Colmar ).
Tej z 96 nie znam ale... jeśli to nie kosztuje <górniczej dniówki>, to płodozmian taki ... albo tzw.<cegła>
Wtedy we dwóch, odbudujemy berliński mur (mój materiał, głównie)

CD na allegro stoi od 60 PLN czyli tyle co górnik wydaje po szychcie na 2-3 browary z wkładką.

LP stoi 2-3 razy wyżej, są i tradycyjne czarne i kolorowe (tych unikam).

Ja mam w tym roku wielkie uczenie się na nowo Tortoise. Zapętlam te bębny Johna McEntire'a i oddaję się temu w pełni.
Millions Now Living Will Never Die nawet częściej niż TNT.

I jak wrażenia?

[WOJTEKK]

Classix Nouveaux - Battle Cry - nierówna płyta, z 4-5 utworów dobrych, a miejscami bardzo dobrych, i kilka słabych. ogólnie zuzamen do kupy - dość dobrze, ale na półkę nie

[Crazy]

Dziś po wieczornej pracy usłyszałem w głowie wstęp do Red wiadomego zespołu. Posłuchałem więc takiej nieco przypadkowej składanki, mianowicie: Red - Walking on Air - Elephant Talk. No i niestety, o ile Red wspaniałe, o tyle pozostałe dwa... hmm, nie że mi się nie podobają. W sumie słucha mi się tego jak ciekawej muzyki, ale niestety nic mi z tego nie zostaje ani nie mam ochoty powrócić. Tak to u mnie z King Crimson.

Poza tym ostatnie:
Bauhaus - pierwsza płyta - jest to rewelacja; Bauhaus kojarzy mi się z tym, że za młodu kilku kolegów słuchało, a ja miałem raczej odrzut (ale wtedy sprawa było prosa - ni mo blusa => ni mo po co słuchać), potem w czasach już internetowych też nie kliknęło, ale teraz zaczynam bardzo doceniać ten mroczny zespół. Debiutancka płyta dla mnie momentami wręcz zachwycająca.

Thin Lizzy - Live & Dangerous - świeżo nabyte w antykwariacie, może mało LIVE w sensie stricte, ale chyba rzeczywiście chwyta ducha tego live. No nie wiem, nigdy nie byłem na koncercie Thin Lizzy. Tym niemniej każdy kontakt z wokalem Phila Lynotta wzbudza we mnie coś na kształt entuzjazmu, piosenki fajne, płyta świetna.

[Retromaniak]

Manfred Mann's Earth Band - Solar Fire



ALBUM ROKU 1973 (edycja 2020) - 51 miejsce - 180 pkt (gharvelt 2/Monstrualny Talerz 20/B.J. 22/greg66 30/stranger 13/aggie 31/WOJTEKK 22/Dżejdżej 37/Freefall 3)

RYM - 116 miejsce (Progressive Rock, Hard Rock, Space Rock)

Dzisiaj właśnie czwarty album grupy Manfred Mann's Earth Band obchodzi swoje 50-lecie.
To jedna z moich ulubionych płyt tego zespołu. Dlatego gram ją już trzeci raz z rzędu

[Dżejdżej]

Zdecydowanie najlepsza z okresu "progresywnego" - faktycznie ma w sobie coś takiego , że natychmiast chcesz przesłuchać kolejny raz

[WOJTEKK]

Wolę Roaring Silence - tam jest i progresywnie i przebojowo

[Bednaar]

Bauhaus - pierwsza płyta - jest to rewelacja; Bauhaus kojarzy mi się z tym, że za młodu kilku kolegów słuchało, a ja miałem raczej odrzut (ale wtedy sprawa było prosa - ni mo blusa => ni mo po co słuchać), potem w czasach już internetowych też nie kliknęło, ale teraz zaczynam bardzo doceniać ten mroczny zespół. Debiutancka płyta dla mnie momentami wręcz zachwycająca.

No to jest jedna z płyt, do których mam ogromny sentyment - mnie od razu zachwyciła, od tej płyty zacząłem lubić takie granie oparte na sprzężeniach gitarowych, np. Sonic Youth czy Fugazi. Zresztą pamiętam, jak właczyłem tę płyte koleżance z liceum plastycznego to stwierdziła, że to brzmi jak Fugazi. W ogóle wtedy stałem się fanem Bauhausu i była to moja ulubiona kapela w czasach liceum - wtedy też słuchałem pokrewnych klimatów: Sisters Of Mercy, Siouxsie & The Banshees, The Cure, The Birthday Party, Joy Division, X-mall Deutschland... ale Bauhaus był moim zdaniem najlepszy. Tyle, że wtedy najbardziej lubiłem The Sky's Gone Out, obecnie właśnie In The Flat Field. Oczywiście całą dyskografię Bauhaus poznawałem i nagrywałem na kasety dzięki audycjom radiowym Tomasza Beksińskiego.

U mnie wczoraj i teraz Terje Rypdal - Terje Rypdal (ECM Records, 1971)



Druga w karierze solowa płyta Norwega, a pierwsza nagrana dla ECM. Mocna obsada:
Terje Rypdal – guitar, flute
Jan Garbarek – tenor saxophone, flute, clarinet
Ekkehard Fintl – oboe, English horn
Bobo Stenson – electric piano
Arild Andersen – double bass, bass guitar
Jon Christensen – percussion
Inger Lise Rypdal – vocals (ówczesna żona Terje)
Już na tej płycie Rypdal dobitnie pokazał, co będzie charakteryzować jego płyty: czyli przede wszystkim budowanie przestrzeni, klimatu, nastroju. Szczerze mówiąc, mnie ta płyta podoba się nawet bardziej, niż Odyssey - świetny, niesamowity klimat, w tworzeniu którego bardzo pomagają wokalizy żony lidera.

https://open.spotify.com/album/6fyRVmTg ... CZnq4vE5TQ

[Maciek]

U mnie wczoraj i teraz Terje Rypdal - Terje Rypdal (ECM Records, 1971)

Bednaar - w pełni się zgadzam

[Bednaar]

Bednaar - w pełni się zgadzam

O tak - i nawet ładniej to opisałeś - nie dziwne, humanista vs. "ścisły"

[Maciek]

Ja bym jednak nie wartościował. Dla mnie inne spojrzenie lub dobór innych słów to właśnie wartość w dyskusji, która poszerza dany pogląd czy w ogóle horyzont.
Ponadto, każdy człowiek rodzi się z innym stylem poznawczym (udowodnione naukowo), który jest jak kolor oczu - zostaje od małego, na całe życie.

[Bednaar]

Spoko, żartowałem

[Retromaniak]

Electric Light Orchestra - On the Third Day



Jedna z moich ulubionych płyt Elektryków skończyła niedawno 50 lat.
Bajeczny numer "W grocie Króla Gór" Edwarda Griega - na kolana

ALBUM ROKU 1973 (edycja 2020) - 93 miejsce - 80 pkt (Dawidsu 18/WOJTEKK 33/Dżejdżej 25/Crazy 4)

RYM - 386 miejsce (Progressive Rock, Symphonic Prog, Art Rock, Symphonic Rock, Progressive Pop)

[Retromaniak]

Black Sabbath - Sabbath Bloody Sabbath



ALBUM ROKU 1973 (edycja 2020) - 5 miejsce - 607 pkt (MirekK 9/Goran 29/Clive Codringher 38/Artur.O 32/Bartosz 15/Yer Blue 20/Sławek 37/Crowley 40/akukuuu 34/SafeMan 29/szbe 35/stranger 40/WOJTEKK 35/Gacek 39/Dżejdżej 14/Freefall 33/Andy 38/Białystok 25/Crazy 38/caught 27)

RYM - 9 miejsce (Heavy Metal, Hard Rock, Progressive Rock)


Świętuję wczorajsze 50-urodziny tego klasyka Sabbatów. Za oknem mróz i śnieg a ja pasująco do tego gram „Fluff”.
Rick Wakeman im trochę pomógł, bo chłopaki mieli w casie sesji kryzys – zbyt dużo alkoholu?
Całość na kolana!!

Więcej się pisze w wiadomym temacie...