Zapowiedzi koncertów

[crescent]

3 dni, 15 muzyków, 21 koncertów, wystawa i filmy dokumentalne. Pod koniec maja 2024 odbędzie się w Pardon, To Tu trzydniowy festiwalowy hołd ku wielkiemu saksofoniście Peterowi Brötzmannowi, który odszedł od nas w czerwcu 2023 r.

No i co, byłeś, przeżyłeś? Opowiadaj! Jest ciekawość.

[szbe]

Nie potrzebuję muzyki na jakiś czas po tych trzech dniach.

Każdy dzień rozpoczynał film dokumentalny (zbiór miniatur, fragmenty starych koncertów i wywiadów z Brotzmannem, aż po cały koncert The Peter Brötzmann Chicago Tentet) Potem bardzo sprawnie odgrywane były zapowiedziane w programie sety (https://pardontotu.pl/event/3-nights-in ... 9-05-2024/)
Dwa pierwsze dni skończyły się ok. północy/pierwszej, ten ostatni trwał spokojnie do 2 - wliczając w to swobodne rozmowy z innymi uczestnikami wydarzenia, jak i samymi artystami! Czuć było atmosferę festiwalową, grono które dobrze wie po co i dlaczego spędza te wieczory w Pardon To Tu.
Muzycy schodzili ze sceny i wchodzili w tłum, żeby oglądać kolejne koncerty. Uśmiechnięty John Corbett nie mógł się nadziwić, że mamy tak wspaniałe miejsce w Warszawie. Uznając, że nawet w porównaniu do wydarzeń w Chicago i Londynie atmosfera w Pardonie jest wyjątkowa, twórcza i niesie całość w przyszłość ponad hołd dla Petera. Niewątpliwie wielki udział mieli w tym obecni muzycy i sklejenie tego składu w taki sposób, żeby o chwili nudy nie było mowy.
Nie dam rady opisać poszczególnych występów. Ale postaram się choć trochę oddać ducha jak było, po krótce przedstawiając sylwetki niektórych muzyków.
Całość wydarzenia solowym występem rozpoczął perkusista Michael Wertmüller znany ze składu FULL BLAST. Filharmonik, w rozchełstanej koszuli dał wstępny kierunek dla brzmienia jakie towarzyszyło tym trzem dniom. Było donośnie, głośno i absolutnie wciągająco. Wertmüller łączył się w widowiskowych zestawach; drugi dzień należał do niego gdzie razem z Mette Rasmussen (sax), Marino Pliakas (bas) i Per-Åke Holmlander (tuba) odpalili niemalże punkową energię ze sceny, aż po zamykający wieczór (wydaję mi się że najgłośniejszy, były dostępne zatyczki do uszu) Caspar Brötzmann / Michael Wertmüller / Stephen O´Malley. Ściany się przesuwały!

Niesamowitą obecność dał Jan St. Werner - znany z elektronicznego projektu Mouse on Mars. Zaskoczeniem był spontanicznie zainicjowany set z Hamidem Drake'm, gdzie w zasadzie połączyli się w dubowym pulsie. Można powiedzieć, że zabrakło tylko Billa Laswella na basie

Nazwiskiem które było ciągle omawiane przez wszystkie trzy dni festiwalu była Virginia Genta. Może niewiele osób znało ją wcześniej, ale już pierwszego dnia, kiedy zagrała bardzo mocny set (Paal Nilssen-Love / Virginia Genta / Marino Pliakas) z zasadzie bez oddechu, było wiadomo że nie została tam zaproszona przypadkowo i świetnie odnajduje się w tej przestrzeni, co więcej była ewidentną gwiazdą i liderką występu z Joe McPhee, który można powiedzieć zrobił jej miejsce i pozwolił uwolnić tej absolutnie żywej, nieskrempowanej energii.

Keiji Haino parokrotnie wkręcał publiczność w swój japoński teatr grozy, magii ale i chaosu, który generował głosem, dźwiękami elektroniki i gitary. Rob Mazurek sporo pił przy barze i wcale nie przeszkadzało mu to grać na najwyższym poziomie, a także w solowym secie dać w zasadzie performance, podczas którego ściągał z siebie koszulki, oblewał się wodą i wspominał Jaimie Branch i Petera w formie jakby modlitwy/artystycznego hołdu.
Finał tych trzech dni to dodatkowy, wcześniej niezaplanowany występ Caspara Brotzmanna z Hamidem Drake'm - brzmiało to jak medytacja na bas i perkusję, w brzmieniu może trochę jak Earth, ale zakończona piękną poezją Hamida - o powrocie do domu, nawiązaniach do afrykańskiej kultury i pożegnaniu, które jest w zasadzie powitaniem Petera w naszych sercach. Były łzy w oczach nie tylko Caspara ale i wszystkich obecnych.
Nie mam wątpliwości, że takie wydarzenie mogło zostać zorganizowane tylko w Pardon To Tu i było wynikiem relacji w jakie Magda i Daniel (Pardon To Tu) wchodzą tworząc koncerty i wydarzenia w swojej przestrzeni. Peter występował tu wiele razy i podczas tych trzech dni też był obecny!

[crescent]

Dziękuję za relację. Kilka nazwisk obecnych tam artystów jest mi znajoma. Brakowało chyba tylko Kena Vandermarka. Zazdroszczę wrażeń i kondycji, ja bym nie ustał dłużej niż 1 godz., chyba żebym się trochę gibał i spożył jakiś dopalacz. Dało się gdzieś usiąść? Jakś mini sektor dla seniorów?

[esforty]

Nie potrzebuję muzyki na jakiś czas po tych trzech dniach.
...

Potrzebuje pan ciszy! - jak powiedział głuchy do stroiciela fortepianów .
Dzięki za relację!

[szbe]

Dziękuję za relację. Kilka nazwisk obecnych tam artystów jest mi znajoma. Brakowało chyba tylko Kena Vandermarka. Zazdroszczę wrażeń i kondycji, ja bym nie ustał dłużej niż 1 godz., chyba żebym się trochę gibał i spożył jakiś dopalacz. Dało się gdzieś usiąść? Jakś mini sektor dla seniorów?

Były trzy, cztery rzędy krzesełek przed sceną i kulturka wymiany miejsc jak ktoś nie domagał
Plus antresola - tam trochę miejsc siedzących. A że zagrała też pogoda to można było wyskoczyć na dwór i tam w przerwach posiedzieć przy stolikach.
Do końca czerwca jeśli jesteście na miejscu można obejrzeć fotografie Zigi Koritnika, który był też obecny na festiwalu i zostawił trochę swoich prac na ścianach klubu. Na Kickstarterze zbiera fundusze na wydanie albumu poświęconemu Brotzmannowi.
Nic nie napisałem o Matsie Gustafssonie, a to w zasadzie główny sprawca zamieszania. Obecny na scenie i poza nią. Oglądał z widowni chyba każdy film, nawet te w których występował. Widać że żyje tą muzyką, on nie potrzebuje ciszy

[szbe]

Sprawa krakowskiego Unsound otwarta! Daję znać i polecam szybko robić plany na 5 października. Zestaw jest obiecujący; Lankum (https://www.youtube.com/watch?v=WnU0EV9JoVY) + Kali Malone na organy i chór w ICE
https://goingapp.pl/wydarzenie/unsound- ... ernik-2024

Polecam zaopatrzyć się w bilet a potem zastanawiać, ta impreza lubi się wyprzedawać.
Pozostałe ogłoszenia równie ekscytujące! M.in. Anthony Braxton z hałasowiczami z Wolf Eyes.
Uwagę proszę zwrócić też na Still House Plants. Ich nowa płyta jest rewelacyjna.

https://www.unsound.pl/pl/noise/news/un ... ay-june-12

[Monstrualny Talerz]

Jechałem sobie parę dni temu autem i już mi się wszystko znudziło, więc wrzuciłem sobie ciągle pozostającego na USB Smashing Pumpkins (konieczna już pilna wymiana zestawu z USB, co nastąpiło dzień później). No i sobie jechałem i fajnie się słuchało Mellon Coolie płyty nr 2 i jakież było moje zdziwienie, gdy zobaczyłem wielki billboard zapraszający na koncert SP 2 lipca 2024 r. w Gliwicach. Jako support polecany tu w plebiscytach Interpol. Było więc to ogromne zaskoczenie, bo ogłoszenie było jak z lat 90, jechałem autem prawie z lat 90, muzyka leciała z lat 90, pogoda była jak z lat 90 (upalny letni dzień) no i w ogóle nie wiedziałem, że Smashing Pumpkins w ogóle jeszcze istnieje. No więc sobie pomyślałem: idę!!!

Jednak po sprawdzeniu okazało się, że bilet na tenże koncert - na płytę - kosztuje 429 zł. I wtedy wróciłem do roku 2024 r. Wiem, że teraz mniej więcej takie są ceny niektórych koncertów (wspominaliśmy już tu o Depeche Mode, o Gabrielu, o Rammsteinie), ale to jest jakaś cena z absolutnie z dupy i niech tamże sobie wsadzą takie koncerty. Jakaś totalna przesada albo to ja jednak muszę w końcu wrócić do roku 2024 i tutejszych realiów.

[alternativepop]

Jednak po sprawdzeniu okazało się, że bilet na tenże koncert - na płytę - kosztuje 429 zł. I wtedy wróciłem do roku 2024 r. Wiem, że teraz mniej więcej takie są ceny niektórych koncertów (wspominaliśmy już tu o Depeche Mode, o Gabrielu, o Rammsteinie), ale to jest jakaś cena z absolutnie z dupy i niech tamże sobie wsadzą takie koncerty. Jakaś totalna przesada albo to ja jednak muszę w końcu wrócić do roku 2024 i tutejszych realiów.

Ja miałem zamiar wybrać się na koncert Stinga w Łodzi, jednak okazało się, że najtańszy dostępny bilet był razem z wszystkim opłatami za ok. 700 zł, więc zrezygnowałem.

[Crowley]

Mam to samo. Jadąc we dwie osoby, z małżonką na przykład, wyprawa na koncert to dziś grubo ponad tysiąc złotych. Sporo jak za 1,5-2 godziny muzyki, nawet tej najlepszej.
Znajomi namawiają na wyjazd na AC/DC gdzieś za granicę, ale to już w ogóle w cenie dwóch tygodni pod namiotem na Mazurach. A jeszcze inna sprawa, że jakoś tak przestały mnie te koncerty bawić jak kiedyś. Owszem, fajnie się słucha na żywo, ale większość starych mistrzów jest już naprawdę stara i to niestety słychać (przy całym uwielbieniu, jakim niektórych darzę). Rozjechał mi się chyba w podświadomości współczynnik cena/jakość przy kosztach A.D. 2024. To już dużo większą radochę mam z jakichś przypadkowych małych występów, na które człowiek trafia mimochodem, albo bez wielkich oczekiwań, a okazują się wspaniałym powrotem do lepszych czasów. Tak miałem parę lat temu na dożynkowym koncercie Kultu, który po prostu wyrywał z butów i trwał ponad dwie godziny.

[Monstrualny Talerz]

Tak, to jest cena, która już nie jest akceptowalna, choć trudno tu jednak przyrównywać różne rozrywki. Nie mniej za 450 zł można zrobić całkiem fajny wyjazd na 2-3 dni w góry czy na kajaki, kilkanaście razy iść do kina albo jakieś inne wyżycie sportowe, sauna, masaż. 8 - 10 wyjść na całkiem przyjemny obiad. Ktoś może powiedzieć, że to jednak super wydarzenie, niebywałe gwiazdy, spektakl. Ale w dalszym ciągu, kurde, to jest tylko 1,5 - 2h jakichś tam przeżyć, które nierzadko mogą być całkiem takie sobie. Np. zupełnie nie wiem w jakiej formie jest obecnie ten Smashing Pumpkins i szczerze mówiąc to mogą być nudy na pudy. Do tego stanie w tłumie, smród piwa, plecy bolą...A 700 zł to już w ogóle cena absurdalna.

[alternativepop]

W zeszłym roku wydałem na 3 bilety [ja, żona + córka] na koncert Depeche Mode na Narodowym około 2 tysięcy. To były najgorzej wydane przeze mnie pieniądze w życiu. Nie ze względu na samo DM, ale jakość dźwięku i widoczność, które oferuje ten obiekt. Na pewno więcej nie wybiorę się na Narodowy. To był mój pierwszy i ostatni raz na Narodowym.

Ceny niektórych koncertów są rzeczywiście z kosmosu. Po tym jak rzuciłem się w ostatnich 2 latach na większe koncerty, to powoli stopuję. Ale ogólnie 400 zł za bilet w dużej hali, to cena w sumie nie jakaś bardzo wygórowana na dzisiejsze czasy. Są koncerty, na których jest znacznie gorzej. Ten Sting mnie trochę zmartwił, bo naprawdę miałem ochotę pójść na ten koncert, ale nie za 1400 złotych za dwa bilety. Bardzo słabo.

Ale np. bilety na Nicka Cave'a kupiłem w cenie 229 zł za sztukę. Czyli można taniej.

[WOJTEKK]

SM i Interpol za 4 stówy z kawałkiem? To nie jest wygórowana cena. To jest jak najbardziej normalna cena. Gdyby nie to, że na ostatnio lecę na ostrym deficycie biletów NBP, to bym pewnie pojechał.

[Maciek]

O ile do młodszego Mazolewskiego wciąż zachowuję zdrowy dystans, to muszę przyznać, że ten skład i jego muzyczna propozycja robią na mnie wrażenie (dziś premiera płyty - polecam posłuchać). Fortunnym zbiegiem okoliczności, na najbliższej trasie na zastępstwie na perkusji zagra, b]Sarathy Korwar[/b], który jest dla mnie objawieniem i chociażby dla jego gry warto rozważyć któryś z koncertów.

Tryp Tych Trio
Tamar Osborn – sax
Wojtek Mazolewski – double bass
Sarathy Korwar – drums
a koncerty odbędą się w
11.07.2024 | Warszawa | Klub Spatif
12.07.2024 | Kraków | Hype Park
13.07.2024 | Bielsko Biała | Cavatina Hall
14.07.2024 | Gdańsk | Festiwal Jazz Jantar w Klubie Żak
19.07.2024 | Gliwice | Teatr Victoria - bilety od 30 zł.
20.07.2024 | Narol | Cerkiew

[Crowley]

Stefan Wilson za rok u nas:
4.06.2025, Warszawa, COS Torwar, godz. 20:00
5.06.2025, Gliwice, PreZero Arena, godz. 20:00

Jego ostatnie płyty bardzo mi się podobają, w międzyczasie ma się pojawić jeszcze jedna i tym razem nie odpuszczę. Jadę na Torwar, chociaż to środek tygodnia.

[Maciek]

Dziś w Łodzi zaprezentuje się Studio Jazzowe Polskiego Radia, pod przewodnictwem Nikoli Kołodziejczyka.
Gdybym mógł, to bym poszedł. Może kiedyś dotrą także na Śląsk?

W 2023 roku było tak:
https://www.youtube.com/live/7URFK3R94M ... yIh9wVOgpa