NIE MA MOCNYCH - Armia

Najciekawsze - najsilniejszych.

Moderatorzy: gharvelt, Bartosz, Dobromir, Moderatorzy

Awatar użytkownika
alternativepop
remaster
Posty: 2201
Rejestracja: 29.11.2021, 19:00
Lokalizacja: Łódź
Kontakt:

Post autor: alternativepop »

MichalP pisze: Sorry za ten grafomański wyziew, ale mam do muzyki i tekstów Armii bardzo emocjonalny stosunek, bardziej odbieram ich sercem a nie uchem, przymykam oko na jakiś niedoróbki czy drobne potknięcia bo nie warto zwracać na nie uwagi. Jeśli muzykę jakiegoś zespołu można nazwać mistyczną to ta Armijna zasługuje na to miano w pełni.
Bardzo dobrze napisane i właściwie w większości podzielam ten punkt widzenia. Szczególnie początki Armii. Miałem bardzo podobne odczucia słuchając debiutu a później "Legendy". Z tymże u mnie "Armia" była wałkowana na winylu (dopiero później kupiłem kasetę) a "Legenda" od początku na kasecie.

Od siebie dodam, że po wydaniu "Triodante" byłem mocno zawiedziony. To nie było to, czego oczekiwałem pod względem muzycznym. Natomiast przemiana duchowa Budzyńskiego bardzo mi odpowiadała. Z czasem zacząłem oswajać się z nową muzyką Armii. Bo od "Triodante" to jest trochę inny zespół. Na kolejnych płytach najpierw szukałem jakiś elementów łączących Armię z tym, za co zespół polubiłem na dwóch pierwszych płytach. Później jednak coraz bardziej akceptowałem zmianę kierunku w muzyce Armii i kolejne przeobrażenia stylistyczne. Dzisiaj doceniam również "Triodante",
Awatar użytkownika
MichalP
epka analogowa
Posty: 893
Rejestracja: 29.08.2016, 18:47
Lokalizacja: UK

Post autor: MichalP »

alternativepop pisze: Miałem bardzo podobne odczucia słuchając debiutu a później "Legendy".
Moim zdaniem o debiucie mozna pisać eseje. Niby punk, niby prostota, niby wszystko jasne ale właśnie niby... Ja mam do dzisiaj, że za każdym odsłuchem znajduję tam jakiś dźwięk który mi umknął, coś czego nie dosłyszałem i wychwycenie takiego czegoś sprawia mi ogromną frajdę. Debiut to klucz do całej Armijnej muzyki, moim zdaniem trzeba go poznać i obsłuchać żeby pojąć całą złożoność tego co serwuje nam Budzyński i spółka. No właśnie z tym punkiem też mam problem bo ja Armii do tego gatunku nie zaliczam, moim zdaniem łata przypięta trochę jak do The Stranglers, ale jak ktoś fajnie napisał wcześniej może nie tworzyli punka sensu stricto ale ten nomen omen duch tam się unosił. Zresztą muzycy z tego nurtu wyszli. Armia to własny styl, którego nikomu podrobić się jak na razie nie udało. Bajdełej, znowu się zgadzamy. :wink:
...tany-tany, dyny-dyny...
Awatar użytkownika
Monstrualny Talerz
japońska edycja z bonusami
Posty: 3991
Rejestracja: 24.05.2017, 10:29

Post autor: Monstrualny Talerz »

Wpis Michała jest idealnym podsumowaniem i strzelanki i Armii jako takiej. Ciężko cokolwiek tu dodać.
Awatar użytkownika
gharvelt
zremasterowany digipack z bonusami
Posty: 5744
Rejestracja: 14.04.2014, 20:52
Lokalizacja: Kraków

Post autor: gharvelt »

Dołączam do podziękowań dla Prowadzącego oraz dla uczestników. Ujawnię na koniec moją hierarchię, co raczej nie powinno dziwić w kontekście tego, jak głosowałem:

1. Duch
2. Pocałunek mongolskiego księcia
3. Droga
4. Triodante
5. Der Prozess
6. Freak
7. Ultima thule
8. Legenda
9. Czas i byt
10. Toń
11. Armia

Zarzutów wobec Ducha nie przyjmuję do wiadomości 8) Album kompletny, muzycznie jak również tekstowo, i choć tematyka faktycznie taka, że łatwo jest wpaść w infantylność czy też odwrotnie, w patos - według mnie Armia żadnego z tych błędów nie popełniła. Cieszę się, że to właśnie od tej płyty zacząłem swoją, wciąż bardzo młodą, znajomość twórczości zespołu, bo gdybym na pierwszy ogień zabrał się za debiut, to pewnie szybko bym odpuścił albo kolejną szansę przyznał dopiero po paru latach...

Obiekcje względem Pocałunku mongolskiego księcia, rozumiem, nie każdemu mogła przypaść do gustu taka odmiana, uproszczenie muzyki, melodyjność - jednak ja uwielbiam, stąd broniłem póki tylko była szansa uratować. Drogi nie broniłem, bo siłą rzeczy, nie było jak. W każdym razie to właśnie mój ulubiony okres Armii: 1997-2003.
ODPOWIEDZ