King Gizzard & The Lizard Wizard to zespół założony w 2010 roku przez grono przyjaciół z Melbourne w Australii. Zaczynali od jamowych sesji, a pierwsze nagrania utrzymane były w dość prostej, gitarowej stylistyce rocka garażowego z elementami surf rocka, acid rocka i psychodelii. Już od początku było widać, że muzycy szukają niekonwencjonalnych rozwiązań i nie zamierzają się ograniczać jedynie do grania rocka w starym stylu, co potwierdzało wykorzystanie już w 2011 roku mało popularnego instrumentu z grupy elektrofonów jakim jest theremin czy nagranie utworu za pomocą 4 smartfonów. Po najwcześniejszych okresie, pełnym muzyki ostrej, hałaśliwej, surowej zaczęła się ewolucja polegająca na sięganiu do innych gatunków oraz stylów muzycznych. Okazała się ona nieustającą zmianą, trwającą do dziś. Jednym z przełomowych momentów było wydanie trzeciego albumu studyjnego, który otwiera 16-minutowy utwór Head On / Pill: rozbudowany, gęsty, psychodeliczny jam z dźwiękami sitar a la 60s-owy raga rock, przesterami, ale też melodyjnością i krautrockową rytmiką. Ten kawałek wciąż często bywa grywany na koncertach. W kolejnym roku ukazał się niesamowicie tripowy, zbudowany na concepcie kontroli umysłu, krążek I'm in Your Mind Fuzz. Można uznać ten moment za koniec pierwszej fazy twórczości i wkroczenie w etap artystycznej dojrzałości, w pełni świadomego rozwoju.
Rok 2016 i wydanie Nonagon Infinity to początek wielkich sukcesów komercyjnych i szybkiego wzrostu rozpoznawalności zespołu. Był to pierwszy krążek Gizzardów, których trafił do TOP20 najlepiej sprzedających się albumów w Australii. Został odnotowany również na listach w innych krajach, m.in. w UK oraz w USA. Tutaj zespół zaczął eksperymentować z muzyką mikrotonową, co następnie rozwinął pracując nad kolejnym krążkiem, zatytułowanym Flying Microtonal Banana. W tym celu członkowie grupy wykorzystali odpowiednio zmodyfikowane instrumenty, ponadto użyli również instrumentów spoza ich standardowego zestawu, którymi były bongosy oraz surma. Do tego doszły inspiracje muzyką anatolijską oraz wyraźna, krautrockowa repetytywność. Efektem było kolejne uznane wydawnictwo i dalszy wzrost popularności na arenie międzynarodowej - po raz pierwszy formacji udało się trafić na amerykańską listę Billboard 200. Z tego krążka pochodzi jeden z ich najpopularniejszych singli, czyli Rattlesnake. A to był dopiero początek szaleństwa, które zespół zaplanował na rok 2017, ogłaszając chęć wydania w sumie 5 albumów studyjnych przed końcem roku. Ta sztuka się udała i trzeba przyznać, że wcale nie doszło do tego kosztem jakości muzyki. Odbiór pozostałych wydawnictw z 2017 również w większości okazał się pozytywny. Myślę, że Polygondwanaland powinno najbardziej przypaść do gustu wielu bywalcom FD, choćby dlatego że tej płycie najbliżej do prog rockowego standardu, ponadto uzupełnionego o elementy space'owe. Dlatego warto sprawdzić, przynajmniej otwierający utwór, czyli Crumbling Castle. Zwolennikom lżejszych brzmień pewnie bardziej spodobają się Sketches of Brunswick East, album nagrany wspólnie z amerykańskim bandem Mild High Club, czy Gumboot Soup - z takimi perełkami jak choćby I'm Sleepin' In.
Na kolejne albumy King Gizzard & The Lizard Wizard trzeba było poczekać kilkanaście miesięcy. Zespół postanowił definitywnie zerwać z byciem zaszufladkowanym do grona reprezentantów rocka psychodelicznego i okolic, sięgając po coraz odleglejsze rodzaje muzyki. W roku 2019 były to zwłaszcza boogie oraz thrash metal. W przypadku tego pierwszego szczególnie ciekawy efekt przyniosło połączenie boogie z elektroniką w rodzaju późnych lat 70. na utworze Cyboogie. Reakcje fanów oraz krytyki na takie wolty były bardziej zróżnicowane - nie brakowało negatywnych opinii, m.in. że w danym obszarze zespół nie radzi sobie wystarczająco dobrze, a ciągłe przeskakiwanie pomiędzy gatunkami im nie służy. Zespół jednak się zrażał, więc co i rusz zaskakiwał kolejnymi zmianami: funkujący singiel If Not Now, Then When?, elektroniczny krążek Made in Timeland blisko muzyki techno i trance czy zawierający rapowanie utwór The Grim Reaper to tylko niektóre z przykładów, jak bardzo otwartym i pozbawionym stawiania sobie granic zespołem stałem się King Gizzard & The Lizard Wizard. Czasem jednak najlepszy okazuje się powrót do korzeni - a tym w pewien sposób był 18-minutowy The Dripping Tap, psychodeliczny jam z elementami garażu, acid rocka, krautrocka czy heavy psych. Wydany w roku 2022 także na singlu monumentalny utwór zrobił furorę wśród wielu miłośników grupy i potwierdził, że zespół dalej jest w stanie osiągać wysoki poziom artystyczny.
Skład zespołu:
Stu Mackenzie - frontman, główny wokal, gitara, flet, klawisze
Ambrose Kenny-Smith - klawisze, harmonijka, gitara, saksofon, wokal
Joey Walker - gitara, bas, setar, klawisze, wokal
Cook Craig - gitara, bas, klawisze, wokal
Lucas Harwood - gitara, bas, setar, klawisze, wokal
Michael Cavanagh - perkusja, wokal
Eric Moore (2010-2020) - perkusja, theremin, klawisze, wokal
Warto też wspomnieć o jeszcze jeden postaci, silnie związanej z zespołem. Jest to Jason Galea, autor opraw graficznych - w tym charakterystycznych okładek, pełnych zróżnicowanej kolorystyki, psychodelicznych motywów, dziwnych stworzeń czy wzorów. Ponadto realizuje też materiały wideo grupy.
https://kinggizzardandthelizardwizard.com
https://kinggizzard.bandcamp.com
youtube.com/@KingGizzardAndTheLizardWizard
Dyskografia studyjna (spodziewane aktualizacje w przyszłości
):(2012.09) 12 Bar Bruise
(2013.02) Eyes Like the Sky
(2013.09) Float Along - Fill Your Lungs
(2014.03) Oddments
(2014.10) I'm in Your Mind Fuzz
(2015.05) Quarters!
(2015.11) Paper Mâché Dream Balloon
(2016.04) Nonagon Infinity
(2017.02) Flying Microtonal Banana
(2017.06) Murder of the Universe
(2017.08) Sketches of Brunswick East
(2017.11) Polygondwanaland
(2017.12) Gumboot Soup
(2019.04) Fishing for Fishies
(2019.08) Infest the Rats' Nest
(2020.11) K.G.
(2021.02) L.W.
(2021.06) Butterfly 3000
(2022.03) Made in Timeland
(2022.04) Omnium Gatherum
(2022.10) Ice, Death, Planets, Lungs, Mushrooms and Lava
(2022.10) Laminated Denim
(2022.10) Changes
(2023.06) PetroDragonic Apocalypse; or, Dawn of Eternal Night: An Annihilation of Planet Earth and the Beginning of Merciless Damnation
(2023.10) The Silver Cord
(2024.08) Flight b741
Oprócz albumów wymienionych powyżej zespół ma na koncie również m.in. liczne albumy koncertowe, EP-ki, materiały wideo czy wydawnictwa zawierające wersje demo utworów.
