ALBUM ROKU 1979 (edycja 2023)

[PumaGuma]

Po 15 latach przyszedł czas na odświeżenie 1979 roku, a osobą, która zgłosiła swoją chęć na poprowadzenie tego plebiscytu, jestem ja. Jest to mój pierwszy plebiscyt, więc z góry przepraszam, jeżeli będę popełniał jakieś karygodne błędy lub coś tam innego zrobię. W każdym wypadku, zapraszam każdego użytkownika do wzięcia udziału w nim, odsłuchiwania płyt, dzielenia się swoimi wrażeniami odnośnie jakiegoś albumu, wysyłania swoich propozycji i list, itd. Zainteresowani wynikami poprzedniej edycji mogą je znaleźć w tym poście.

Wstępnie ustalam termin wysyłania list od 15 sierpnia do 21 września 2023 roku. Wysyłać będziecie je do mnie. MirekK zajmie się zliczaniem wszystkich głosów.
Płyty wpisujecie oczywiście od pierwszego do czterdziestego miejsca z góry do dołu. Minimalna liczba wysłanych tytułów - 15. Maksymalna, jak się można domyślić, 40.

Finał: 24 września 2023 o godz. 20:00

Poniżej wstępna lista albumów, alfabetycznie wg. wykonawcy. Jeżeli jakiegoś wydawnictwa Waszym zdaniem tutaj brakuje, to tradycyjnie, coś o nim piszecie zanim trafi ono na listę. Nie będę się czepiał szczegółów. Nie wymagam, byście pisali od razu recenzję płyty na trzy czy cztery akapity, więc jedno-dwa zdania spokojnie w pełni wystarczą. Nie macie limitów co do maksymalnej długości swoich opisów w każdym wypadku.

ABBA - Voulez-vous
AC/DC - Highway to Hell
Accept - Accept
Adams, George - Sound Suggestions
Air - Air Lore
Ambassadeur International - Mandjou
Andrew Cyrille, Jeanne Lee, Jimmy Lyons - Nuba
Anyone's Daughter - Adonis
Arachnoïd - Arachnoïd
Archer, Robert - Nature's Dream-Harp: Aeolian Music, Played by the Summer Wind on Devaharp I
Alvin Lee & Ten Years Later – Ride On
Ardley, Neil - Harmony of Spheres
Arsenal - Arsenal
Art Bears - Winter Songs
Art Ensemble of Chicago - Nice Guys
Art Zoyd - Musique pour l'Odyssée
Ashley, Robert - Automatic Writing
Atlas - Blå Vardag
Avalanche - Perseverence Kills Our Game
Azymuth - Light As A Feather
B-52's, The - The B-52's
Bad Company - Desolation Angel
Banco - Canto di primavera
Banks, Tony - A Corious Feeling
Battiato - L'era del cinghiale bianco
Baumann, Peter - Trans Harmonic Nights
Bee Gees - Spirit having flown
Belchior - Era uma vez um homem e o seu tempo
Black Uhuru - Showcase
Blondie - Eat to the Beat
Blue Öyster Cult – Mirrors
Blythe, Arthur - Lenox Avenue Breakdown
Bowie, David - Lodger
Brand X - Product
Braxton, Anthony - Alto Saxophone Improvisations 1979
Breche - Carapace et chair tendre
Brooker, Gary - No More Fear of Flying
Bruford - One of a Kind
Brunel, Bunny (Featuring Daniel Goyone) – Touch
Burgh, Chris de - Crusader
Buzzcocks, The - A Different Kind of Tension
Buzzcocks - Singles Going Steady
Cabaret Voltaire - Mix-Up
Camarón - La leyenda del tiempo
Camel - I Can See Your House From Here
Can - Can
Cale, J.J. – 5
Cars, The– Candy-O
Carter, Ron - Parade
Casiopea - Casiopea
Cheap Trick - At Budokan
Chic - Risqué
Chrome - Half Machine Lip Moves
Chuck Brown & The Soul Searchers - Bustin' Loose
Clash, The - London Calling
Cluster - Grosses Wasser
Cockburn, Bruce - Dancing in the Dragon's Jaws
Cohen, Leonard- Recent Songs
Coleman, Ornette - Soapsuds, Soapsuds
Conte, Paolo - Un gelato al limon
Contortions - Buy
Conventum - Le bureau central des utopies
Crack – Si Todo Hiciera Crack
Crash - Senna opowieść Jana B.
Crass - Stations of the Crass
Crusaders, The - Street Life
Cure, The - Three Imaginary Boys
Czukay, Holger- Movies
Cándido - Dancin' & Prancin'
Cátia de França - 20 palavras ao redor do sol
Dalla, Lucio - Lucio Dalla
Damned, The - Machine Gun Etiquette
Deuter - Ecstasy
Deutsch Amerikanische Freundschaft - Produkt der Deutsch-Amerikanischen Freundschaft
Devadip - Oneness: Silver Dreams, Golden Reality
Devo - Duty Now for the Future
Dire Straits - Communiqué
Dudziak, Urszula - Future Talk
Dylan, Bob - Slow train coming
Eagles - The Long Run
Earth, Wind & Fire - I Am
Earthstar - French Skyline
ELO - Discovery
Eloy - Silent Cries and Mighty Echoes
Elvis Costello & The Attractions - Armed Forces
Embryo - Embryo's Reise
Emerald Web - Dragon Wings and Wizard Tales
Errobi - Ametsaren Bidea
Extra Ball - Go Ahead
Faithfull, Marianne - Broken English
Fall, The - Dragnet
Fall, The - Live at the Witch Trails
Fela Kuti & The Africa '70 - Unknown Soldier
Ferkat al Ard - أغنية (Oghneya)
Firyuza - Firyuza
Flamen Dialis - Symptome-Dei
Fleetwood Mac - Tusk
Fripp, Robert - Exposure
Froese, Edgar - Stuntman
Funkadelic - Uncle Jam Wants You
Gallagher, Rory - Top Priority
Gang of Four - Entertainment
Genfuoco – Dentro L'Invisibile
Germs - (GI)
Gil, Gilberto - Realce
Godley & Creme – Freeze Frame
Goldberg, Stu - Fancy Glance
Green, Peter - In the Skies
Habrera Hativeet - Habrera Hativeet
Hackett, Steve - Spectral Mornings
Haizea - Hontz Gaua
Hammill, Peter - pH7
Harper, Billy - In Europe
Harrison, George - George Harrisson
Hawkwind - PXR5
Heldon - Stand By
Henry Cow - Western Culture
Hillage, Steve - Live Herald
Hillage, Steve - Open
Hillage, Steve - Rainbow Dome Musick
Hinn íslenski þursaflokkur - Þursabit
Human League, The - Reproduction
Ian Carr's Nucleus ‎– Out of the Long Dark
Iceberg - Arc-en-ciel
Igra Staklenih Perli - Igra Staklenih Perli
Jackson, Joe - Look Sharp!
Jackson, Michael - Off the Wall
Jam, The - Setting Sons
James, Rick - Bustin' Out of L Seven
James, Rick - Fire It Up
Japan - Quiet Life
Jethro Tull - Stormwatch
Jim French with Diamanda Galás and Henry Kaiser - If Looks Could Kill
Johnny Dyani Quartet - Song for Biko
Joy Division - Unknown Pleasures
Judas Priest - Unleashed in the East: Live in Japan
Kaczynski, Charles - Lumiere de la Nuit
Kansas - Monolith
Laboratorium - Quasimodo
Last, The - L.A. Explosion!
Led Zeppelin - In through the out door
Lee, Rita - Rita Lee
Legend - Fröm the Fjörds
Lewis, George - Homage to Charlie Parker
Le Orme - Florian
Lijadu Sisters, The - Horizon Unlimited
Lisker - Lisker
Lizzy Mercier Descloux - Press Color
M. Efekt – Svět Hledačů
Madness - One Step Beyond...
Magazine - Secondhand Daylight
Malicorne - Le Bestiaire
Manfred Man Earth Band - Angel station
Mangione, Chuck - Live at the Hollywood Bowl
Marley, Bob - Survival
Max Middleton & Robert Ahwai – Another Sleeper
Medina Azahara - Medina Azahara
Metheny, Pat - New Chautauqua
Mezquita - Recuerdos de mi tierra
Micus, Stephan - Behind Eleven Deserts
Midnight Oil - Head Injuries
Mingus Dynasty - Chair in the Sky
Misty In Roots - Live at the Counter Eurovision 79
Mitchell, Joni - Mingus
Monk, Meredith - Songs From the Hill/Tablet
Morrison, Van - Into the Music
Motörhead - Bomber
Motörhead - Overkill
Mustafazadeh, Vagif - Jazz Compositions
Neil Young & Crazy Horse - Live Rust
Neil Young & Crazy Horse - Rust Never Sleeps
Numan, Gary - The Pleasure Principle
Nurse with Wound - Chance Meeting on a Dissecting Table of a Sewing Machine and an Umbrella
Old and New Dreams - Old and New Dreams
Oldfield, Mike - Platinum
Oldfield, Mike - Exposed
Only Ones, The - Even Serpents Shine
Onyeabor, William - Tomorrow
Ossian - Księga chmur
Papas, Irene - Odes
Parliament - Gloryhallastoopid (Or Pin the Tale on the Funky)
Pascoal, Hermeto - Zabumbê-bum-á
Pat Metheny Group - American Garage
Peacock, Annette - The Perfect Release
Pendergrass, Teddy - Teddy
Pere Ubu - New Picnic Time
Песняры [Pesnyary] - Гусляр
Pierre Moerlen's Gong – Time Is the Key
Pinhas, Richard - Iceland
Pink Floyd - The Wall
Pio, Giusto - Motore immobile
Pohjola, Pekka - Visitation
Police, The - Reggatta de blanc
Pop Group, The - Y
Pop, Iggy - New Values
Public Image Ltd - Metal Box
Punishment Of Luxury - Laughing Academy
Prince - Prince
Quartet, The - The Quartet
Queen - Live Killers
Rafferty, Gerry - Night Owl
Rahmann - Rahmann
Rainbow - Down to Earth
Raincoats, The - The Raincoats
Ramalho, Zé - A peleja do Diabo com o dono do céu
Ramones - It's Alive
Raul Lovisoni / Francesco Messina - Prati bagnati del monte Analogo
Reed, Lou - The Bells
Regrelh - Cants dels trobadors : « La douceur d'un son nouvel »
Residents, The - Eskimo
Roedelius - Jardin au fou
Roedelius, Hans-Joachim - Selbsportrait
Ross, Diana - The Boss
Roxy Music - Manifesto
Rushen, Patrice - Pizzazz
Saga de Ragnar Lodbrock - Saga de Ragnar Lodbrock
Saxon - Saxon
SBB - Welcome
Schröder, Robert - Harmonic Ascendant
Schulze, Klaus- Dune
Scorpions - Lovedrive
Seifert, Zbigniew - Passion
Serú Girán - Grasa de las capitales
שלמה ארצי [Shlomo Artzi] - דרכים (Ways)
Silly Wizard - So Many Partings
Simple Minds - Life in a Day
Simple Minds - Real to Real Cacophony
Siouxsie and the Banshees - Join Hands
Sister Sledge - We Are Family
Skaldowie - Rezerwat miłości
Sky - SKY
Slits, The - Cut
Smith, Wadada Leo - Divine love
Snakefinger - Chewing Hides The Sound
Soft Boys, The - A Can of Bees
Sparks - N° 1 in Heaven
Specials, The - The Specials
Steel, Ann - Ann Steel
Stiff Little Fingers - Inflammable Material
Stormy Six - Macchina Maccheronica
Stranglers, The - The Raven
Summer, Donna - Bad Girls
Sun Ra and His Arkestra - Sleeping Beauty
Supertramp - Breakfast in America
Surman, John - Upon Reflection
Talking Heads - Fear of Music
Tangerine Dream - Force Majeure
Taylor, Cecil - 3 Phasis
Tazartès, Ghédalia - Diasporas
Terje Rypdal / Miroslav Vitous / Jack DeJohnette
- Terje Rypdal / Miroslav Vitous / Jack DeJohnette
Thin Lizzy - Black Rose: A Rock Legend
This Heat - This Heat
Thollot, Jacques - Cinq Hops
Throbbing Gristle - 20 Jazz Funk Greats
Tolerance - Anonym
Tolonen Jukka, Band - JTB
Tom Petty and The Heartbreakers - Damn the Torpedoes
Toms, The - The Toms
Tosh, Peter - Mystic Man
Toto – Hydra
Triumph - Just a Game
Tubeway Army - Replicas
Tyner, McCoy - Together
U.K. - Danger Money
U.K. - Night after night
UFO - Strangers in the Night
Undertones, The - The Undertones
Univers Zéro - Hérésie
Ursiny, Dežo - Nové mapy ticha
Vangelis - China
Vangelis - Opera Sauvage
Verlaine, Tom - Tom Verlaine
Volker Kriegel & Mild Maniac Orchestra - Long Distance
Vortex - Les Cycles de Thanatos
Weather Report - 8:30
Weber, Eberhard - Fluid Rustle
Whitesnake – Lovehunter
Wings - Back to the Egg
Wire - 154
Wonder, Stevie - Journey Through The Secret Life Of Plants
XTC - Drums and Wires
Yamashita, Tatsu - Moonglow
Yellow Magic Orchestra - Solid State Survivor
You - Electric Day
Zappa, Frank - Joe's Garage Act I
Zappa, Frank - Joe's Garage Acts II & III
Zappa, Frank - Orchestral Favorites
Zappa, Frank - Sheik Yerbouti
Zappa, Frank - Sleep Dirt
Zbigniew Namysłowski Quartet - Jasmin Lady
Zed - Visions of Dune
ZZ Top - Deguello

[MirekK]

PumaGuma Dzięki że zgłosiłeś sie do poprowadzenia tego rocznika i za sprawne i szybkie założenie tego tematu. Jedyne co bym zmienił to zapis. Od wielu, wielu lat używamy innego zapisu, głównie dlatego aby uniknąć dubli.
Wszelkie przedimki (A, An, The, Il, Le) piszemy za nazwą podstawową:
Crusaders, The - Street Life

Wiele osób nie pamięta, albo zapomina o przedimkach więc napiszą:
Crusaders - Street Life
i mamy dubla, który jest trudny do uchwycenia bo jeden tytuł będzie pod literką C a drugi pod T.

Artyści solowi, nazwisko zawsze pierwsze, imię drugie.
Ross, Diana - The Boss

Łatwiej ich się szuka na liście po nazwisku, druga sprawa to ponownie uniknięcie dubli.

Nazwy zespołów złożonych z kilku imion i nazwisk piszemy tak jak leci bez odwracania nazwisk z imionami.
To samo jest z nazwami zespołów złożonymi z imiona, nazwiska lidera + dodatkowy człon, piszemy tak jak leci czyli:
Elvis Costello & The Attractions - Armed Forces
Ten zapis jest prawidłowy na liście propozycji, nic nie musisz zmieniać.

[alternativepop]

Bardzo fajne przedstawienie płyt, choć można oczywiście się przyczepić do kwalifikacji gatunkowej niektórych albumów, ale nie będę tego robił . Natomiast od razu zgłaszam płytę bardzo ważną dla dalszego rozwoju muzyki a której tu nie widzę.

The Human League – Reproduction (new wave, synth pop)

Płyta z czasów, gdy Human League nie był jeszcze tym komercyjnym zespołem znanym z paniami w chórkach. W składzie nie było pań, za to byli panowie, którzy później tworzyli Heaven 17 a muzyka miała charakter bardziej eksperymentalny. To chyba jedna z pierwszych płyt synth pop z prawdziwego zdarzenia, zakorzeniona w tej samej scenie, na której tworzyli Cabaret Voltaire. Na wpływ tej muzyki powoływali się późniejsi twórcy grup synth pop, m.in. Depeche Mode. Z kolei panowie z The Human League wyraźniej inspirowali się muzyką Kraftwerk i rozwijali ten styl korzystając z drogi, którą równolegle wytyczał Gary Numan.

[esforty]

Ja ciesząc się, że plebiscyt rusza, dopraszam się by znacząco, przesunąć termin finału i nadsyłania list. Nasyćmy nasze rozumy, serca i dusze zawartością kulturową, estetyczną, cywilizacyjną zmianą roku 1979!

Zaczynałem siedemnasty rok życia , zima stulecia pustoszyła kraj, kolejki po pasztetową czy wyroby Zakładów papierniczo-drobiarskich liczono w setkach metrów, niemieckie ( z punktu widzenia ekonomii) combo Boney M zawładnęło przestrzenią radiową coverem p. Belafonte-kolędą/pastorałką? cholera wie czym? pt. Mary's Boy Child, muzyczne gazety(ha, ha!) żeby napisać kilka linijek o Janis Joplin na przykład, drukowały w dziesiątkach( nie przesadzam) odezwy dyrektorów kopalń o młode ręce do pracy a dowcip Andrzeja Mleczki:

... trzydzieści lat żyję w tym kraju i jestem normalny!!!

przestawał mnie śmieszyć!

Jak "wystało się" w kolejce do meblowego sklepu taboret kuchenny, to kusiło zaraz by ustawić się w innej (kolejce), gdzie sprzedawali sznurek, akurat do snopowiązałek! Niewrażliwi na metaforę, przytomnie zapytają: zimą? do snopowiązałek??
Cóż, absurdy socjalizmu były piętrowe i rosły... rosły...
Ale... co tam... przetrwało się... dzisiaj, prawie, nie myśli się w ten sposób o 79. Pamięta się, raczej o:

Kiedy Charles Mingus usłyszał, a wieść niesie, że wrażenie było na tyle duże, że zatrzeszczały szwy w Jego marynarce, „Paprika plains” piosenkę, nie, raczej utwór bo całość trwa ponad 16 minut i jak pamiętam zajmował całą stronę winylu z podwójnego Don Juan's reckless daughter w 1978 roku zamyślił sobie twórczą kolaborację z autorką.

Kiedy te wieści dotarły do Mitchell to pomimo dystansu wobec pomysłu ludzi związanych z nią zawodowo, ta ofertę p. Charlesa przyjęła z dużą nadzieją na ekscytującą wymianę muzycznych doświadczeń. A poza wszystkim, wydaje się, że Artystom klasy Charlesa Mingusa się nie odmawia, nawet jeśli samemu ma się nie przynoszący wstydu, eufemizm, dorobek. Niestety, na początku 1979 roku Charles umiera i płytę kończy sama Mitchell. <Sama> jest określeniem nieprecyzyjnym, dalece, bo akompaniują jej takie nazwiska jak, alfabetycznie, gdyż trudno określić znaczenia tych osób do jakości muzyki jaka wypełnia album: Don Alias, Peter Erskine, Herbie Hancock, Wayne Shorter. Do udziału w sesji Joni zaprosiła też Jaco Pastoriusa, któremu wszak, powierzyła znacznie istotniejszą część przestrzeni muzycznej do wypełnienia.
Również określenie <akompaniują> pozostaje w rażącej dysproporcji do tego co odbiorca usłyszy z głośników. Nawet jeśli to jeden z najtrafniejszych przykładów, iż w sztuce mniej znaczy więcej. Zaiste, powściągliwość w prezentowaniu zawodowego kunsztu i szlachetnego wyczucia formy zamyślonej przez autorkę płyty( w końcu to struktura piosenki) jest, nieuchronnie, zachwycająca. Właściwie całość obywa się bez dłuższych improwizacji, stosem pacierzowym jest detal. I jeśli nie jestem zwolennikiem słuchawek, to w tym przypadku zdarza mi się wracać do tej muzyki via słuchawki. Warto!
Zaś Joni śpiewa swoje teksty w odrobinę wyższym rejestrze niż zwykle, posługuje się także scattem, choćby dialogując z <gadającym> basem Pastoriusa choć używa tej techniki nadzwyczaj oszczędnie…
Ale nade wszystko jest świadoma swoich możliwości i ograniczeń świetnie odnajdując się w tym, jednak, osobnym stylistycznie przedsięwzięciu artystycznym. Jakkolwiek trzy jej poprzednie płyty miały sporo z jazzem wspólnego.
Charles Mingus jest autorem czterech z sześciu zasadniczych kompozycji. Nadto album ozdobiono fragmentami wypowiedzi i rozmów w szerszym gronie muzyka co, w odniesieniu do tytułu płyty znakomicie uwiarygodnia Jego duchową obecność, bo już nie fizyczną, przy tworzeniu płyty. Mimo tego, album Mingus pozostaje w swojej integralnej warstwie, arcydziełem Joni Mitchell. W roku premiery redakcja Down Beat doceniła to dokonanie przyznając nagrody, zresztą nie tylko Down Beat, także Juno- kanadyjskie nagrody muzyczne.
Płytę po raz pierwszy usłyszałem w audycji Mini-Max w listopadzie 1979. Do dzisiaj pozostaje dla mnie jedną z najważniejszych jakie poznałem. W ogóle się nie zestarzała. W 1981 jesienią stałem się posiadaczem amerykańskiego tłoczenia w stanie excellent+, obecnie tylko w formacie CD.

Joni Mitchell - "Mingus" 1979

Dzisiaj wypada 38 rocznica premiery.

[Crazy]

Bardzo się cieszę z tego obrotu sprawy! Jeszcze raz wielkie dzięki.

Do wstępnej listy mam na razie trzy uwagi:

1) Clannad 2 to nie tym razem - ten zapis:

115. Clannad - Clannad 2 58 pkt (Bart 3/Crazy 40/[Rad nierad] 15)

miał miejsce dawno temu, w 1974. W bieżącym roku Clannad niestety nic nie wydał.

2) Unknown PleasureS

No i ciekawe, możemy od razu obstawiać - czy Joy Division mają szansę wygrać? A przepraszam, Flojdów mamy, więc: czy mają szansę na drugie miejsce? Kto będzie wyżej, Unknown Pleasures czy London Calling?

- ja myślę, że Pleasures.

A kto powinien być wyżej?

- też myślę, że Pleasures!

Z London Calling mam nie bardzo ułożoną relację. To taka płyta, co niby mogłaby być moją ukochaną, bo taka różnorodna, pstrokata, żywiołowa... ale tylko czasami mi to pasuje, a niestety w wielu (całkiem wielu) przypadkach ta różnorodność skręca w kierunki, z którymi mam niekompatybilność. W różnych rozmowach wychodziło pół żartem pół serio, że tym, czym dla wielu jest London Calling ( = jedną z płyt wszechczasów), dla innych Sierżant Pepper (skojarzenie ze względu na eklektyczność i wielobarwność), dla mnie jest... kultowy Muj wydafca. Różni mówią: ale na tym Wydafcy to dużo fajnego, ale też dużo jakichś miałkości i nietrafionych dowcipów, i dziwnych eksperymentów. No a dla mnie tam każdy niemal utwór jest idealny, wszystko trafia w dziesiątkę. Zdaje się, niektórym London Calling też trafia w wiele dziesiątek, mnie niestety nie. Co się okaże w forumowej średniej?


3) proszę dopisać:

Dire Straits - Communique

Druga płyta Dajerów, podobnie jak pierwsza pokazująca wielką kulturę muzyczną i elegancję, jakby nie z tych czasów, w których panowie tworzyli. Nie ma tu takiej petardy jak Sułtani swingu, ale są utwory ocierające się o wybitność, przede wszystkim epicki Once Upon The Time In The West i kameralne Where Do You Think You're Going. Myślę, że powinna znaleźć miejsce w czwartej dziesiątce u każdego


A tej mingusowej Joni Mitchell nie znam, bardzo mnie zainteresowałeś!

[gharvelt]

PumaGuma, super że się odważyłeś ruszyć temat! Pomysł z listą podzieloną na gatunki bardzo fajny, ciekawa odmiana. Podpisuję się pod wszystkimi sugestiami wymienionymi przez MirkaK - myślę, że nie tylko mnie będzie łatwiej odnaleźć różne tytuły, kiedy zostaną zapisane w najczęściej wykorzystanym tutaj standardzie. Zaproponowane terminy uważam za bardzo dobre. Dodatkowo pozwoliłem sobie dołączyć na początku zalinkowanie do wyników poprzedniej edycji, z roku 2009. Tam też można rzucić okiem, tylko pamiętajmy, iż przed laty niektóre tytuły mogły zostać błędnie przypisane do danego rocznika.

No i ciekawe, możemy od razu obstawiać - czy Joy Division mają szansę wygrać? A przepraszam, Flojdów mamy, więc: czy mają szansę na drugie miejsce? Kto będzie wyżej, Unknown Pleasures czy London Calling?

Mnie się wydaje, że Joy Division jednak ma szansę powalczyć o zwycięstwo. Skład i gusta głosujących sporo się pozmieniały, a "The Wall" aż tak jednoznacznie niepodważalnym statusem się nie cieszy, ma swoich krytyków. Choć u mnie ostatnie odsłuchy sprawiły, że doceniłem ten album PF bardziej niż kiedyś, więc może być ciekawie. Natomiast co do The Clash, to nie liczyłbym na nawiązanie rywalizacji z tymi dwoma - jeśli jakimś cudem dobije do strefy obrazkowej, to już będzie sukces

[Białystok]

Puma Guma, gratuluję odwagi i powodzenia na robocie

A o wygraną to powinny powalczyć ze sobą dwie czarne okładki

[MirekK]

Ja ciesząc się, że plebiscyt rusza, dopraszam się by znacząco, przesunąć termin finału i nadsyłania list. Nasyćmy nasze rozumy, serca i dusze zawartością kulturową, estetyczną, cywilizacyjną zmianą roku 1979!

Ależ esforty, przy obecnym terminie finału zestawienie będzie trwało prawie 4 miesiące (bez 5 dni). To aż za dużo, ale wzięliśmy pod uwagę okres urlopowy (lipiec-sierpień), kiedy co roku FD troszeczkę przymiera.

[PumaGuma]

PumaGuma Dzięki że zgłosiłeś sie do poprowadzenia tego rocznika i za sprawne i szybkie założenie tego tematu. Jedyne co bym zmienił to zapis. Od wielu, wielu lat używamy innego zapisu, głównie dlatego aby uniknąć dubli.
Wszelkie przedimki (A, An, The, Il, Le) piszemy za nazwą podstawową:
Crusaders, The - Street Life

Wiele osób nie pamięta, albo zapomina o przedimkach więc napiszą:
Crusaders - Street Life
i mamy dubla, który jest trudny do uchwycenia bo jeden tytuł będzie pod literką C a drugi pod T.

Artyści solowi, nazwisko zawsze pierwsze, imię drugie.
Ross, Diana - The Boss

Łatwiej ich się szuka na liście po nazwisku, druga sprawa to ponownie uniknięcie dubli.

Nazwy zespołów złożonych z kilku imion i nazwisk piszemy tak jak leci bez odwracania nazwisk z imionami.
To samo jest z nazwami zespołów złożonymi z imiona, nazwiska lidera + dodatkowy człon, piszemy tak jak leci czyli:
Elvis Costello & The Attractions - Armed Forces
Ten zapis jest prawidłowy na liście propozycji, nic nie musisz zmieniać.

Dobrze, jeżeli chodzi o nazwy z przedimkami, to w jakiś sposób jeszcze to rozumiem, ale nazwisk nie da rady zostawić w normalny sposób? Bo nazwiska raczej się nie powinny dublować tak jak nazwy z przedimkami?

The Human League – Reproduction (new wave, synth pop)

Dopisane. Przepisywałem te płyty z rankingu RYM, więc gdzieś ją musiałem po prostu przeoczyć i nie grzebać wystarczająco głęboko; przyznam, że jak przepisywałem płyty z rankingu new wave'owego, to nie zaglądałem powyżej jakichś pierwszych 30 miejsc

1) Clannad 2 to nie tym razem - ten zapis:

115. Clannad - Clannad 2 58 pkt (Bart 3/Crazy 40/[Rad nierad] 15)

miał miejsce dawno temu, w 1974. W bieżącym roku Clannad niestety nic nie wydał.

Jak można się domyślić z tego co napisałem wyżej, przepisywałem płyty z rankingu rymowego i nawet nie przyszło mi do głowy, aby sprawdzić, czy jakaś płyta rzeczywiście nie została wydana wcześniej niż w tym 1979 roku. Usunięte.

2) Unknown PleasureS

Często się łapię na tym, że zapisuję nazwę tej płyty w liczbie pojedynczej, a tyle razy jej słuchałem Poprawione, oczywiście!

3) proszę dopisać:

Dire Straits - Communique

Nie mam pomysłu na to, do której sekcji ten album dopisać... czekam na podpowiedzi. Tym bardziej, kiedy nie znam tego albumu. Dopisać nowy gatunek specjalnie dla niego czy dodać go do tych już istniejących?

No i ciekawe, możemy od razu obstawiać - czy Joy Division mają szansę wygrać? A przepraszam, Flojdów mamy, więc: czy mają szansę na drugie miejsce? Kto będzie wyżej, Unknown Pleasures czy London Calling?

Ciężko powiedzieć właśnie. Mi się wydaje, że The Wall wygra cały czas, a Unknown PleasureS będzie na drugim miejscu. Ale może będzie zaskoczenie i nie wygra Pink Floyd? Jestem przekonany, że na pewno nie wygra Judas Priest, ale te 14 czy 15 lat temu bardzo daleko zawędrowali ku mojemu zaskoczeniu będąc bardzo blisko pierwszej dziesiątki, to kto w sumie wie... ale nie, jeżeli żyjemy w realnym świecie, to powinniśmy zdawać sobie sprawę z tego, że nie wygra. Ale jak będzie bliżej okresu wysyłania list, to będę Wam tutaj reklamował jeszcze swoje ulubione albumy, więc jest jeszcze czas na indoktrynację
Safeman chyba kiedyś deklarował, że nie dałby The Wall na swoją listę, i ja też deklaruję, że ja również nie dam tego albumu na swoją listę - tak na 99% nie dam, bo nadal pozostaje ten 1% niepewności. Trzeba sobie odświeżyć tę płytę. Ale ja z tego rocznika słyszałem tyle świetnych albumów, że Flojdzi będą mieli ciężko Natomiast Joy Division będzie u mnie w top10, o ile nie top5, więc możliwe, że ja z paroma innymi osobami zaważę na tym, że najbardziej znany dzisiaj klasyk gotyckiego rocka zwycięży. Czy to jest rock gotycki w czystym znaczeniu tego słowa, to w sumie możecie polemizować, ale jak dla mnie absolutnie jest. To jest fenomenalne odzwierciedlenie tej mroczniejszej strony post-punku, a z czego innego ewoluował rock gotycki, jeżeli nie z post-punku? Gdyby ustalić Big4 gotyckiego rocka, to kto należałby do takiej wielkiej czwórki? Oczywiście, że Siouxsie and the Banshees, Bauhaus, The Cure i Joy Division, bo kto by inny!

[PumaGuma]

Puma Guma, gratuluję odwagi i powodzenia na robocie

A o wygraną to powinny powalczyć ze sobą dwie czarne okładki

Dziękuję bardzo

Moim zdaniem jedna biała okładka powinna powalczyć o top3. I nie, nie mam na myśli The Wall

[PumaGuma]

Dodatkowo pozwoliłem sobie dołączyć na początku zalinkowanie do wyników poprzedniej edycji, z roku 2009. Tam też można rzucić okiem, tylko pamiętajmy, iż przed laty niektóre tytuły mogły zostać błędnie przypisane do danego rocznika.

O, to bardzo fajnie. Będę miał szybki podgląd do wyników z poprzedniej edycji przy robieniu finału
Nie chcę od razu narzekać i cokolwiek złego mówić, ale mam tylko nadzieję, że wyniki tegorocznej edycji będą bardziej satysfakcjonujące Przynajmniej dla mnie, bo generalnie rozumiem, że dla każdego coś innego jest ważne i wyjątkowe. Nie rozumiem za bardzo fenomenu U.K. czy tej koncertówki UFO (wykonania nawet niezłe, ale dobór utworów imo słaby naprawdę, dużo jakichś średnich rzeczy), ale rozumiem, że ktoś inny może rozumieć i słyszeć w tym coś tak wielkiego, czego ja nie słyszę Każdy niby powinien słyszeć to samo, ale jednak okazuje się, że ludzie potrafią tę samą muzykę słyszeć inaczej niż inni.

[MirekK]

Dobrze, jeżeli chodzi o nazwy z przedimkami, to w jakiś sposób jeszcze to rozumiem, ale nazwisk nie da rady zostawić w normalny sposób? Bo nazwiska raczej się nie powinny dublować tak jak nazwy z przedimkami?

Chodzi głównie o zachowanie pewnej ciągłości w tym co robimy. Konsekwencja w zapisie jest bardzo ważna, szczególnie dla zliczającego punkty, tylko i wyłącznie z tego powodu aby uniknąć błędów i pomyłek. Zerknij na wyniki, które podlinkował Gharvelt z 2009 roku i wyniki z dekady lat 90-tych (strona 42), ostatnie zestawienie jakie się tutaj odbyło. Zobacz jaki jest zapis nazwisk i imion solowych artystów? Jest ciągłość w zapisie.
Czy zbieracz kompakty, winyle? Czy ustawisz na półce płytę Davida Bowie pod literką D czy B? Jeśli pod D, to jest to nietypowe, ale są tu tacy, którzy tak robią. Mnie to dziwi.

[PumaGuma]

Chodzi głównie o zachowanie pewnej ciągłości w tym co robimy. Konsekwencja w zapisie jest bardzo ważna, szczególnie dla zliczającego punkty, tylko i wyłącznie z tego powodu aby uniknąć błędów i pomyłek. Zerknij na wyniki, które podlinkował Gharvelt z 2009 roku i wyniki z dekady lat 90-tych (strona 42), ostatnie zestawienie jakie się tutaj odbyło. Zobacz jaki jest zapis nazwisk i imion solowych artystów? Jest ciągłość w zapisie.
Czy zbieracz kompakty, winyle? Czy ustawisz na półce płytę Davida Bowie pod literką D czy B? Jeśli pod D, to jest to nietypowe, ale są tu tacy, którzy tak robią. Mnie to dziwi.

Zbieram, ale tbh od jakiegoś czasu nie układam płyt w kolejności alfabetycznej jakoś. Winyli właściwie nigdy nie układałem w jakiejś konkretnej kolejności, najwyżej wg. daty zakupu, a CD w większości mam alfabetycznie ułożone, ale niektóre, które ostatnio kupowałem, są tak byle jak położone gdzieś Po prostu nie mam jakoś chęci i serca do tego, by układać płyty alfabetycznie teraz. Ale tak, płyty Bowiego są pod B, a nie D

To zaraz poprawię te zapisy.

[PumaGuma]

Dobra, większość poprawiłem, ale większość, bo... mam problem z tymi bardziej latynoskimi i egzotycznymi nazwiskami.

[Crazy]

Nie wiem, gdzie dać Communique, nie znam się na gatunkach. Gdzie dałbyś np. Boy czy October U2, gdyby to było w tym roku? Jakiś rock po prostu. Pop nie, art rock chyba też nie, nie wiem.