Pink Floyd

[Kasia S.]

No... nie mogłam się powstrzymać, żeby nie założyć tego wątku .
Jestem zupełnie skażoną tym zespołem .
Zapraszam do dyskusji .

[B.J.]

Czy to ta kapela, która zrobiła muzę do takiej kreskówki z cegłami?
;)

To była moja druga muzyczna miłość - po Yazoo :)
Ale ta była znacznie dojrzalsza. Miałem wszystkie płyty gdzieś tak do Momentary Lapse Of Reason. I do drugiej Watersa.
Z tego wszystkiego najlepszy jednak był skład z Sydem, a z późniejszych plyt najlepsza jest Wish You Were Here.

[Kasia S.]

Ja hmm... słyszałam wszystkie studyjne płyty Floydów, poza tym zdecydowaną większość solowych płyt muzyków oraz niezliczoną ilość bootlegów, tak Pink Floyd jest moją prawdziwą miłością .
Zespołem interesuję się w zasadzie od niedawna, coś ok. + / - 3 lat i od tamtej pory pochłaniam dosłownie wszystko co stanie na mojej drodze .

Mój ulubiony okres twórczości zespołu to właśnie okres "rządów" Rogera, post-watersowy okres w ogóle mi nie podchodzi, AMLOR w moim odczuciu to najgorsza płyta nagrana pod tym jakże wspaniałym szyldem- Pink Floyd, TDB to już o wiele lepszy album od swojej poprzedniczki, aczkolwiek w dalszym ciągu tylko (albo aż) dobry, jak na Pink Floyd.
Okres Sydowy bardzo lubię, Pipier ma w sobie magię nie do opisania, późniejsze płyty zresztą też, ale na Piperze występuje ten szczególny rodzaj magii, kiedy to człowiekowi cieszy się dziób na samą myśl .

Czy to ta kapela, która zrobiła muzę do takiej kreskówki z cegłami?

Dokładnie.... fajna bajka, prawda? Coś na wzór chińskich kreskówek .

[B.J.]

(...)
Okres Sydowy bardzo lubię, Pipier ma w sobie magię nie do opisania, późniejsze płyty zresztą też, ale na Piperze występuje ten szczególny rodzaj magii, kiedy to człowiekowi cieszy się dziób na samą myśl ;).

Ostatnio przesłuchałem parę bootlegów pod kątem Syda - również nagrania z Floydami. Przy okazji dowiedziałem się, że pierwotny monofoniczny mix The Piper... nigdy oficjalnie nie był wznawiany, a ponoć jest godny uwagi bardzo. Jeśli ktoś wie skąd go wziąć, będę wdzięczny za info.

[Radek]

Przy okazji dowiedziałem się, że pierwotny monofoniczny mix The Piper... nigdy oficjalnie nie był wznawiany, a ponoć jest godny uwagi bardzo.

Był, był... w 1998 r. wyszła jakaś limitowana edycja. Niestety, nie mam.

[Jos]

Był, był... w 1998 r. wyszła jakaś limitowana edycja. Niestety, nie mam.

Potwierdzam, był. Czytałem recenzję w Tylko Rocku, w której to autor rozpływał się w zachytwach i zachęcał do kupna, argumentując że wersja stereo przy wersji mono to popelina.

Pzdr
Jos

[Kasia S.]

Tak, również słyszałam o takim czymś, jednak nie posiadam... ale (jak ja lubię to słowo) zorientuję się .
W zarazie czego napiszę.

[Radek]

Mała poprawka.
Sprawdziłem: zremasterowana wersja mono ukazała się o rok wcześniej, niż podałem - w 1997 r. (czyli w 30. rocznicę wydania). Tak wygląda jej okładka:

[Szalony Gronostay]

Kompletnie nie trawię. Przeegzaltowane, fatalne wykonawczo i nudne jak flaki z olejem łajno z pseudofilozoficznymi tekstami. Najpierw śmieszne pioseneczki dla dzieciaków na przemian z 'psychodelicznymi odlotami', którą swą awangardowością maskowały twórczą niemoc, później już tylko nuuuda. Nie chce mi się o tym pisać. Fuj.
I jeszcze ten swoisty wpieniający kult otaczający grupę

[Tarkus]

Mówisz o Piperze, czy o Flojdach po całości? Jak to drugie, to zaprawdę powiadam ci, synu - zgrzeszyłeś, bluźnisz i wybiczujemy cię szczypiorkiem

[buubi]

Mówisz o Piperze, czy o Flojdach po całości? Jak to drugie, to zaprawdę powiadam ci, synu - zgrzeszyłeś, bluźnisz i wybiczujemy cię szczypiorkiem

I solą ! Solą posypiem !! Zapomniałeś o soli !!!

[Windmill]

Raczej pisze o "Piperze...", ale to chyba nie powstrzyma nas od wykonania zamierzonego biczowania, co nie?

[B.J.]

...łajno...

Ciekawa wypowiedź, choć niezbyt czytelna - patrz poprzednie komentarze. Gusta są sprawą subiektywną. Trochę mnie jednak dziwi aż tak radykalna opinia o debiucie płytowym Floydów. Aranże, brzmienie i przede wszystkim melodyka tamże jest unikalna i pełna inwencji - więc z zarzutem maskowania twórczej niemocy awangardowością zgodzić się nie mogę. Oczywiście nie musi to wcale do Ciebie trafiać, ale ja wolę szaleństwo Barretta od szaleństwa Gronostaya.

[Włodek]

Dziwne, że nikt z Was nie załapał, że to żart. Przecież Szalony Gronostay wyraźnie napisał w wątku "Poznajmy się bliżej":

Gdy mam wymienić najukochańsze przeze mnie grupy, wymieniam swoją Wielką Szóstkę, czyli (chronologicznie ) Pink Floyd, King Crimson, Black Sabbath, Celtic Frost, Therion i Ulver.

Wytłuszczenie moje.

[B.J.]

Ohydna prowokacja!